Stefanotis

Roślina Stephanotis to winorośl o spektakularnych liściach i pięknych kwiatach. Należy do rodziny Lastovnev. Ojczyzną tej wiecznie zielonej byliny jest wyspa Madagaskar, ale oprócz niej taką winorośl można znaleźć w tropikach chińskiego i malezyjskiego, a także w Japonii. Stefanotis ma dość szybkie tempo wzrostu. Każdego roku roślina ta może wydłużyć swoje łodygi do 60 cm, w przyrodzie ich długość może dochodzić do 6 metrów, ale w uprawie domowej Stephanotis ma zwykle tylko metrowe pędy.

Kwitnienie stephanotis zwykle rozpoczyna się w maju. Niemal przez całe lato roślina ozdobiona jest białymi kwiatostanami parasolowymi, które wyglądają spektakularnie na tle ciemnych liści. W niektórych przypadkach winorośl może ponownie zakwitnąć do września.

Kwiaty Stephanotis mają pięć płatków w kształcie uszu. To właśnie ta analogia nadała roślinie nazwę, dosłownie oznaczającą „koronę ucha”. Inną nazwą tej winorośli jest marsdenia. Ze względu na rurkowatą podstawę i kształt samych kwiatów w kształcie gwiazdy, Stephanotis jest często porównywany do jaśminu. Ponadto jej kwiaty mają również delikatny zapach.

W domu Stephanotis jest najczęściej uprawiany jako kwitnący. Pomimo tego, że w naturze rośnie w tropikach, obficie kwitnący Stephanotis dobrze dostosowuje się do warunków wewnętrznych, a nawet kwitnie. A jej kwitnienie nie pozostawi nikogo obojętnym; w starożytności Stephanotis był dodawany do bukietów dla narzeczonych.

Stephanotis w domu: znaki związane z kwiatem

Ludowe znaki związane ze Stephanotisem są dość sprzeczne. Uważa się, że kwiat jest w stanie odpędzić stajennych z domu młodych dziewcząt. Jednocześnie śnieżnobiałe pachnące kwiaty Stephanotis, które przez długi czas zachowują swój kształt i atrakcyjny wygląd, często stają się ozdobą bukietów lub fryzur panny młodej.

Uważa się, że ta winorośl może korzystnie wpływać na środowisko domowe, wprowadzać harmonię w domu oraz dawać radość i pocieszenie domownikom.

Krótkie zasady uprawy Stephanotis

Uprawa Stephanotis w domu wymaga pewnego wysiłku. Ale do tego jaśmin z Madagaskaru z pewnością zachwyci właściciela swoim niezwykłym i eleganckim wyglądem.

Tabela przedstawia krótkie zasady opieki nad Stephanotisem w domu.

Stephanotis opieki domowej

Aby w pełni rozwinąć się w domu stephanotis, będzie musiał stworzyć określone warunki. Aby uzyskać pełny rozkwit, jaśmin madagaskarski wymaga zimowej pielęgnacji w chłodniejszym miejscu. W tym okresie winorośl jest podlewana znacznie rzadziej. Bliżej marca temperatura w pomieszczeniu zaczyna stopniowo rosnąć. Wietrzenie jest przydatne dla kwiatu, ale należy go chronić przed przeciągami.

Stefanotis jest czasami uważany za roślinę ampeliczną, ale najlepiej rośnie na podporach. Słabnące pędy wymagają regularnego przycinania; boczne gałęzie są zwykle skracane o jedną trzecią. Gdy tylko winorośl zacznie tworzyć pąki, nie można jej zakłócać - nawet prosta zmiana układu może spowodować ich odpadnięcie.

Pochodzący z tropików jest dość wrażliwy na wilgoć i ilość światła w pomieszczeniu. Z tego powodu stworzenie idealnego mikroklimatu dla Stephanotis w domu może być trudne.

Oświetlenie

Oświetlenie odgrywa ważną rolę w uprawie Stephanotis. Preferuje jasne, ale zawsze rozproszone światło. Brak oświetlenia może znacząco wpłynąć na dekoracyjność rośliny, a także tempo jej wzrostu i tworzenia pąków.

Zacieniona północna strona nie jest odpowiednia dla winorośli. Jeśli nie ma innego miejsca na kwiatek, będziesz musiał użyć podświetlenia. Z drugiej strony okna południowe mogą stać się dla niego zbyt jasne i gorące. Tam garnek ze stephanotis będzie musiał być lekko zacieniony. Za optymalny uważa się kierunek wschodni lub zachodni. Podczas pączkowania nie należy zmieniać pozycji rośliny.

Temperatura

Aby egzotyczna liana czuła się komfortowo, musisz przestrzegać określonego reżimu temperaturowego. Zimą zapewnia niską temperaturę (około +15 stopni). Warunki te pozwalają roślinie przygotować się do tworzenia pąków kwiatowych. Cieplejsze otoczenie może temu zapobiec. Doniczkę należy trzymać z dala od baterii lub przykryć specjalnymi osłonami.

Latem Stephanotis preferuje umiarkowanie ciepłą pogodę do +25 stopni. Ta roślina nie lubi ekstremalnych upałów. Im cieplej jest w pomieszczeniu, tym wyższa powinna być wilgotność powietrza. Szczególnie ważne jest monitorowanie tego stanu w okresie suszy latem i zimą, podczas pracy urządzeń grzewczych. Niekorzystne dla kwiatu są również znaczne zmiany temperatury, a także zimne przeciągi.

Tryb nawadniania

Pomimo tego, że winorośl stefanotis preferuje wilgotną glebę, należy ją podlewać oszczędnie. W okresie wzrostu możesz to robić co drugi dzień, a wraz z nadejściem jesieni - raz na dekadę. Gleba w doniczce powinna mieć czas na wyschnięcie. Nadmierna wilgoć w glebie szybko prowadzi do gnicia korzeni rośliny, co może zniszczyć kwiat. Niedostateczna ilość wilgoci często powoduje wysychanie liści winorośli, a także przyciąga do niej szkodniki.

Należy również zwrócić uwagę na jakość wody do nawadniania.W przypadku stephanotis zaleca się stosowanie wody osiadłej w pomieszczeniu, do której co miesiąc dodaje się niewielką ilość kwasu cytrynowego (do 0,2 g na 1 litr). Możesz zastąpić kwas kilkoma kroplami soku z cytryny. Ciągłe używanie zwykłej wody ma zły wpływ na roślinę, jej wzrost zaczyna zwalniać, a odporność spada.

Poziom wilgotności

Stephanotis nie toleruje dobrze suchego powietrza i wymaga obfitego oprysku. Jest to szczególnie ważne dla rośliny w upalne dni. Latem po około dniu można nawilżyć powietrze obok kwiatu lub wytrzeć liście. Jednocześnie wilgoć nie powinna dostać się do kwiatów.

Wraz z rozpylaczem można zastosować inne metody nawilżania: tacę z mokrymi kamyczkami, specjalne nawilżacze lub proste otwarte pojemniki wypełnione wodą. Zimą, jeśli Stephanotis jest w chłodnym miejscu, można go spryskać znacznie rzadziej lub w ogóle nie spryskać.

Wybór pojemności

Doniczka stefanotis musi mieć otwory drenażowe, a także być odpowiednia do wielkości rośliny. Małe sadzonki uzyskane z sadzonek można sadzić w kubeczkach o średnicy około 5 cm. Każdy kolejny przeszczep wymaga użycia pojemnika, który jest o kilka cm większy od poprzedniego.W przypadku dorosłych winorośli wymagane są doniczki o średnicy do 20 cm. Ale niepotrzebnie przestronny pojemnik może prowadzić do tego, że winorośl nie kwitnie.

Gleba

Ziemię do sadzenia stephanotis można kupić lub przygotować samodzielnie. Odpowiednie podłoże powinno być umiarkowanie ciężkie, przepuszczalne dla wody i powietrza oraz lekko kwaśne lub obojętne.

W celu samodzielnego przygotowania gleby należy w równych częściach wymieszać darń, glebę liściastą i próchnicę. W celu uzyskania większej luźności i przepuszczalności wilgoci do mieszanki dodaje się piasek, drobno posiekany mech, perlit lub fragmenty cegieł.

Nawozy

Terminowe stosowanie nawozów pomoże Stephanotis lepiej się rozwijać i obficie kwitnąć. Top dressing rozpoczyna się w marcu, gdy tylko kwiat opuszcza okres spoczynku i zaczyna rosnąć. W przypadku stephanotis odpowiednie są uniwersalne płynne roztwory dla roślin kwitnących. Można je stosować nie więcej niż 3 razy w miesiącu, zużywając połowę dawki wskazanej na opakowaniu. Rośliny przesadzane wiosną nie żywią się przez kilka tygodni: będą miały wystarczającą ilość składników odżywczych z nowej gleby.

Przed pojawieniem się pąków nawozy azotowe praktycznie przestają być wprowadzane do gleby, zastępując je nawozami potasowymi i fosforowymi. Od połowy jesieni, kiedy roślina zaczyna przygotowywać się do odpoczynku, karmienie jest przerywane do wiosny.

Transfer

Liana jest przeszczepiana systematycznie, w zależności od jej wieku. Instancje młodsze niż 2 lata są przenoszone do nowego kontenera co sześć miesięcy. Rośliny do 5 lat - każdej wiosny. Starsze stephanotis nie są już przeszczepiane, ale co roku zastępują wierzchnią warstwę ziemi.

Przeszczep Stephanotis przeprowadza się wiosną, starając się zakończyć wszystkie procedury przed rozpoczęciem tworzenia pąków. Kwitnących okazów nie można przesadzać. Wszystkie prace z kwiatem należy wykonywać ostrożnie: sok z winorośli może powodować alergie, dlatego należy go przenosić w rękawiczkach. Korzenie liany są dość delikatne, więc starają się ich nie skrzywdzić podczas przesadzania. Roślinę ostrożnie przenosi się do nowego pojemnika wraz z grudą gleby. Jeśli nie można było uniknąć uszkodzeń, kwiat należy rzadziej podlewać i dodawać do wody stymulator tworzenia korzeni. Aby taka roślina lepiej wchłaniała wilgoć, często jest spryskiwana.

Stefanotis przyswaja składniki odżywcze z nowej gleby wlanej do pojemnika w ciągu około 3 tygodni. W tym okresie nie musisz go karmić.

Przycinanie

Przycinanie stephanotis odbywa się wczesną wiosną, gdy tylko kwiat zacznie wychodzić z okresu uśpienia. Ta procedura pomaga odmłodzić winorośl, uformować jej koronę i zachować atrakcyjny wygląd: kwiaty powstają tylko na młodych gałązkach.Jednocześnie nie dotykają głównej łodygi, odcinając tylko pędy boczne. Są skrócone o około jedną trzecią. Usunięcie zbyt dużych obszarów może skutkować długim okresem rekonwalescencji. Przede wszystkim osłabione lub nadmiernie wydłużone gałęzie należy usunąć z krzaka. Prawidłowe przycinanie zapewni bardziej bujne i obfite kwitnienie.

Kwiat

Chłodna hibernacja i zmniejszone podlewanie pomogą roślinie kwitnąć przez dość długi czas. Od maja na stephanotis pojawiają się małe kwiaty w kształcie gwiazdy, zebrane w kwiatostany w kształcie parasoli. Ich kolor może być biały, żółtawy, kremowy lub nawet jasnofioletowy. Kwiaty z pięcioma płatkami przypominają kształtem jaśmin. Kwiatostany wydzielają przyjemny aromat i mogą pojawiać się na roślinie przez całe lato.

W naturze kwiaty pojawiają się na lianie prawie przez cały rok, z wyjątkiem okresu spoczynku. Przy dobrej pielęgnacji we wrześniu winorośl zaczyna ponownie kwitnąć. Jednocześnie jego kwitnienie następuje tylko wtedy, gdy roślina może wypełnić całą doniczkę korzeniami i objąć nimi bryłę gleby. Stephanotis nie zakwitnie w zbyt dużych pojemnikach.

Metody ozdabiania pnączy

W warunkach naturalnych pędy Stephanotis rosną w górę, przylegając do wysokich drzew lub krzewów. Po wzmocnieniu na pniach lub gałęziach roślina kwitnie wspaniale, ale bez wsparcia jej pędy zaczynają żółknąć i obumierają.

Ze względu na tę cechę stefanotis jest najczęściej wzmacniany właśnie na pionowych podporach lub łukach. W przypadku kwiatu można kupić kręconą ramę z drutu o wystarczającej wysokości. Jest wzmocniony w doniczce, głęboko pogłębiony dla stabilności, a następnie owija się wokół niego łodygi winorośli. Dzięki szerokiej gamie kształtów można stworzyć ze Stephanotis ciekawe kompozycje, które w okresie kwitnienia ulegają jeszcze większym przemianom. Ale to młode pędy są bardziej podatne na formowanie: stare zaczynają sztywnieć i są skierowane znacznie gorzej.

Okres uśpienia

Stefanotis odpoczywa od listopada do pierwszej połowy lutego. W tym okresie starają się trzymać doniczkę w pomieszczeniu, w którym temperatura nie przekracza +16 stopni. Jednocześnie wilgotność powietrza powinna być średnia, a oświetlenie mniej intensywne. Warunki te pomagają roślinie przygotować się do przyszłego kwitnienia.

Aby Stephanotis mógł w pełni odpocząć, od połowy jesieni nie jest już karmiony. Pod koniec lutego karmienie jest stopniowo wznawiane, a także zaczyna powoli podnosić temperaturę w pomieszczeniu.

Metody hodowli Stefanotis

Stephanotis można rozmnażać za pomocą sadzonek lub nasion.

Uprawa z nasion

Nasiona Stefanotis przypominają spadochrony mniszka lekarskiego. Ze względu na to, że rzadko dojrzewają w domu, do rozmnażania zwykle używa się zakupionych. Traktuje się je roztworem manganu, a następnie wysiewa w mieszaninie piasku i torfu na głębokość 1 cm. Aby nie zmyć upraw, zwilża się je sprayem, posypuje ziemią i umieszcza pod szkłem lub film. Wraz z pojawieniem się sadzonek (po około kilku tygodniach) schronienie jest usuwane. Kiedy na kiełkach pojawią się prawdziwe liście, można je sadzić we własnych doniczkach.

Sadzonki

Najczęstsza metoda hodowlana Stephanotis, która przyciąga swoją szybkością. Ta opcja pozwala zachować cechy odmianowe kwiatu. Zwykle ścinanie sadzonek odbywa się wiosną, wykorzystując materiał pozostały po przycinaniu. W tym celu odpowiednie są górne części gałęzi z maksymalnie 4 liśćmi. Trzyma się je w roztworze stymulatora tworzenia korzeni przez kilka godzin, a następnie sadzi w mieszaninie piasku i torfu na głębokość około 2 cm. Od góry cięcie można przykryć workiem lub przezroczystą szklanką z otworami do wentylacji. Takie sadzonki tworzą korzenie za około miesiąc. Po ukorzenieniu można je przenieść na normalną glebę, ale cały proces adaptacji muszą przeprowadzić z dala od otwartego słońca. Gdy sadzonki osiągną długość do 1,5 m, można je przyciąć w jednej trzeciej, aby stymulować rozgałęzianie.

Choroby i szkodniki

Właściwa pielęgnacja może ograniczyć do minimum ryzyko choroby Stephanotis.Jeśli kwiat jest nadal chory, w celu zidentyfikowania przyczyny należy ocenić jego wygląd:

• Spadające pąki lub płatki są konsekwencją braku światła lub wody, wnikania wilgoci podczas opryskiwania lub przenoszenia doniczki. Podczas kwitnienia rośliny nie należy niepotrzebnie zakłócać, ale należy ją podlewać i spryskiwać w odpowiednim czasie i dokładnie. Jeśli gleba wyschnie, kwiat należy obficie podlać.
• Pąki curlingowe mogą być również związane z brakiem wilgoci w glebie. Roślina jest dokładnie podlewana, a następnie próbują skorygować reżim podlewania.
• Powolne tempo wzrostu może być związane z brakiem składników odżywczych: winorośl musi być karmiona.
• Powolne i ciemniejące liście to znak, że Stephanotis marznie i należy go przestawić na ciepło.
• Żółknięcie liści może być spowodowane zbyt twardą wodą do nawadniania, brakiem światła, niskimi temperaturami lub stojącą wodą w ziemi. Wodę należy bronić i okresowo lekko zakwaszać kwasem cytrynowym. Pojemnik do sadzenia powinien mieć warstwę drenażową i otwory w dnie. Z zimnego lub ciemnego miejsca winorośl należy przestawić na bardziej odpowiednie. Czasami przyczyną żółknięcia jest brak nawozu.
• Spadające liście zimą są uważane za normalne. Tak reaguje kwiat na brak światła. Wiosną pojawią się na nim świeże liście. Ale może to zrobić również z powodu gwałtownej zmiany temperatury lub przeciągów lodu.
• Jasne plamy na liściach - brak oświetlenia.
• Żółtawo-brązowe plamy na liściach - wręcz przeciwnie, nadmiar jasnego światła. Roślinę należy lekko zacienić po południu lub przestawić nieco dalej od okna.

Innym częstym problemem, z którym borykają się miłośnicy stephanotis, jest brak kwitnienia lub niewielka liczba kwiatostanów. Przyczyn może być kilka:

• Błędy w okresie odpoczynku. Zbyt ciepłe i lekkie zimowanie, ciągłe karmienie lub obfite podlewanie może spowodować brak pąków.
• Garnek jest zbyt duży. Jeśli korzenie rośliny nie zdążyły zaplecić całej glinianej grudki, nie zakwitnie.
• Niewłaściwe karmienie. Obfitość nawozów azotowych może zmusić roślinę do wzrostu masy liści.
• Wahania temperatury mogą stresować roślinę, powodując spowolnienie tempa wzrostu.
• Późny przeszczep. Podczas kwitnienia winorośli nie należy przeszkadzać, a tym bardziej wyciągać z doniczki.
• Przenoszenie puli. Jeśli pojemnik z lianą został przeniesiony lub po prostu obrócony do światła po drugiej stronie, może zrzucić pąki i kwiaty.
• Brak światła lub składników odżywczych jest często przyczyną słabego kwitnienia.

Na roślinę stephanotis mogą wpływać mszyce, przędziorki, wełnowce lub świerzb. Jeśli takie owady zostaną znalezione na winorośli, musisz użyć środka owadobójczego.

Rodzaje domowych stephanotis ze zdjęciami i nazwami

Spośród 15 gatunków Stephanotis tylko jeden jest najbardziej rozpowszechniony w kulturze - obficie kwitnie.

Stephanotis floribunda (Stephanotis floribunda)

Wielkość liany może dochodzić do 5 m. Liście są duże, błyszczące i mają intensywny zielony odcień. Każdy arkusz może mieć rozmiar dłoni. Kwiaty rurkowate z pięcioma płatkami są białe lub kremowe i mają przyjemny aromat. Ich wielkość może dochodzić do 5 cm, każdy kwiatostan może zawierać około siedmiu pąków. Inną nazwą takiego stephanotis jest „woskowany kwiat”.

Pstrokaty Stephanotis (Stephanotis floribunda variegata)

Różnorodna forma tego samego gatunku. Ma zielone liście, ozdobione żółtawymi, białymi lub jasnozielonymi paskami i plamkami. Końcówka każdego arkusza jest lekko ścięta.