Tuberoza lub Polianthes tuberosa to wieloletnia roślina bulwiasta z rodziny szparagów. Środowisko naturalne jest skoncentrowane w Meksyku. Ponadto roślina zaczęła rozprzestrzeniać się na kraje Azji, Afryki i Europy. Kwiat nie toleruje niskich temperatur. Z tego powodu ogrodnicy zajmują się hodowlą wyłącznie roślin tuberozowych w pomieszczeniach lub sadzeniem ich w doniczkach, a wraz z nadejściem chłodu są przenoszeni do zamkniętego pomieszczenia.
Kwiat tuberozy słynie z gęstych, bujnych kwiatostanów i woskowych pąków, które emanują delikatnym słodkawym aromatem, który nieco przypomina kwitnienie mieczyki, lilie, żonkile... Nawet takie światowe marki jak Gucci i Dior mają w swoim arsenale perfumy z nutami tuberozy.
Tuberoza: opis rośliny
Tuberoza ma system korzeniowy typu guzkowego. Wielkość bulw brązowych nie przekracza 6 cm Powierzchnia bulw jest łuszcząca się. Długie włókna korzeni, pomalowane na biało, wystają od spodu. Żarówka ma kilkuletnią żywotność. Bulwy stopniowo zarastają pędami i liśćmi. Faza kwitnienia występuje u sadzonek dwuletnich i 3-letnich. Kiedy kwiatostany więdną, obumiera również podziemna część guzkowa. W starym miejscu rodzi się wiele małych dzieci.
Cała roślinność, która unosi się nad ziemią, jest odnawiana każdego roku. Są to gęste, proste łodygi i gęste, bezszypułkowe liście. Wysokość dorosłego krzewu polianty sięga około 40 cm, powyżej pędy pozbawione są zieleni, a na niższym poziomie gęsto porośnięte ulistnieniem. Długość ciemnozielonych liniowych blaszek liściowych waha się od 30-45 cm.
Otwarcie pąków przypada na środek lata i trwa do późnej jesieni. Wierzchołek pędu w tym okresie kwitnie kwiatostanem w kształcie kolca. Krzewy tuberozy stają się jeszcze wyższe dzięki kwitnącym strzałom. Kolor pąków jest utrzymany w jasnoróżowych odcieniach. Siedzą kupie obok siebie i są przymocowane do opadających szypułek. Rurka pąków jest wydłużona, a białe płatki ułożone są w kilku rzędach. Pąki o długości od 5 do 6 cm tworzą kłoski. Płatki pokryte są woskową powłoką, która nadaje strukturze gęstość.
Po otwarciu kwiatostany pachną w całym ogrodzie. Meksykanie mają tradycję dekorowania sukni ślubnej panny młodej kwiatami tuberozy, układania bukietów na święta i ozdabiania domów za pomocą polyanthes. Każdy kwiatostan rośnie od 10 do 30 małych pąków. Po dwóch lub trzech dniach nowe kwiaty pojawiają się w miejscu starych kwiatów. Niższy poziom pąków kwitnie jako pierwszy. Z zapylonych kwiatostanów uzyskuje się strąki nasion, nadziewane po brzegi małymi płaskimi ziarnami.
Rodzaje i odmiany tuberozy ze zdjęciem
Rodzaj bulwiastych polyanthes obejmuje około 13 różnych gatunków. Hodowcy w naszym regionie przystosowali się do uprawy tylko dwóch rodzajów tuberozy.
Tuberoza szerokolistna
Kwiat wyrasta z podłużnej bulwy do 5 cm wielkości.Łodyga w środku krzewu ma szerokie, liniowe liście, świecące w słońcu, zbierające się w rozetę i otaczające podstawę łodygi. Kwiatostan kłoskowy wygląda jak zgrupowane białe kwiaty o długości 4 cm, których zapach jest ledwo wyczuwalny podczas kwitnienia gatunku. Otwarcie pąków następuje w środku wiosny.
Guzowate polianty
Jest to wysoka, kwitnąca bylina, która składa się z podstawowej rozety z siedzących liści, nagiej szypułki i luźnego kwiatostanu w kształcie kolca. Blaszki liściowe są wąskie. Ich długość nie przekracza 6 cm Rurkowate białe pąki, wydzielające przyjemny aromat, trzymają się wokół strzały szypułki. Jedna szypułka zawiera od 10 do 30 pąków. Dekoracyjne modyfikacje bulwiastych poliantów obejmują następujące odmiany:
- Perła to roślina średniej długości z podwójnymi białymi kwiatostanami. Preferuje ciepły klimat i jest sadzony w doniczkach;
- Sensation - fioletowa wieloletnia odmiana tuberozy;
- Różowy szafir - u szczytu kwitnienia pokryty jest bujnymi pięknymi kwiatami. Serduszko pomalowane jest na delikatny odcień różu, a płatki otoczono liliową obwódką.
Uprawa tuberozy
Aby wyhodować tuberozę, użyj metody nasion lub rozmnażaj roślinę z cebul potomnych. Osiągnięcie sukcesu z siewu jest dość trudne, ponieważ plony są bardzo słabe we wczesnych stadiach rozwoju. Bez warunków szklarniowych i starannej pielęgnacji sadzonki często umierają, nie mając czasu na zdobycie nawet kilku liści.
Zazwyczaj tuberozę uprawia się sadząc cebulki w ziemi. W sezonie bulwę mateczną porasta kilkadziesiąt małych dzieci. Są oddzielane od cebulki i uprawiane jako nowe sadzonki. Ważne jest, aby poczekać, aż bulwy będą w pełni dojrzałe. Więdnięcie liści jest uważane za oznakę dojrzewania. Następnie wykopuje się krzak, bulwę suszy, a wylot odłącza.
Aby uniknąć wysychania cebul, materiał sadzeniowy jest przechowywany w wilgotnym mchu, torfie w ciemnym, chłodnym miejscu. Nie ma potrzeby corocznego dzielenia gniazda, ale nadal zaleca się wykonywanie zabiegu co najmniej co 3-4 lata. W przeciwnym razie kwitnienie nie będzie tak obfite, a krzewy staną się niskie i nieatrakcyjne.
Sadzenie tuberozy
W regionach położonych w umiarkowanych szerokościach klimatycznych powszechna jest wieloletnia uprawa tuberozy w doniczkach. Wraz z nadejściem pierwszych mrozów są przestawiane w pomieszczeniu. Do sadzenia tuberozy lepiej wybrać żyzną, osuszoną glebę. Przed posadzeniem kwiatu na działce ogrodowej otwór wypełnia się w jednej trzeciej piaskiem. Podczas sadzenia tuberozy w otwartym terenie korzenie powinny być skierowane w dół, a szyja powinna znajdować się na poziomie powierzchni.
Pielęgnacja tuberozy
Dbanie o tuberozę jest dość trudne, roślina gwałtownie reaguje na wszelkiego rodzaju zmiany. Jednak wysiłek włożony w wyhodowanie kwiatu z pewnością przyniesie efekty. Tuberoza nagrodzi Cię pięknym i obfitym kwitnieniem i wypełni ogród pachnącym aromatem.
Lokalizacja i oświetlenie
Bez jasnego rozproszonego światła roślina szybko straci swój efekt dekoracyjny. Podczas południowego słońca doniczki są umieszczane w cieniu, aby uniknąć poparzeń liści. Rano i wieczorem promienie dotykające liści są nieszkodliwe dla kwiatu. Jeśli doniczki są w cieniu, krzewy praktycznie przestaną kwitnąć.
Temperatura
Bylina jest utrzymywana w cieple, z dala od przeciągów, a temperatura powietrza jest utrzymywana w granicach + 20 ° C, w przeciwnym razie proces pączkowania zostanie zakłócony, a wzrost kultury spowolni. Niskie temperatury prowadzą do śmierci rośliny. W miesiącach letnich kwiat tuberozy może być uprawiany na zewnątrz, na balkonach i werandach.
Podlewanie i opryskiwanie
Wilgotność powietrza nie powinna przekraczać 80%.Zaleca się codzienne spryskiwanie liści, ale ważne jest, aby wziąć pod uwagę fakt, że rozpryskiwanie wody może wywołać oparzenia, dlatego najlepiej wykonywać procedurę przy braku słońca.
Podlewanie tuberozy jest zapewnione z umiarem, używają osiadłej i oczyszczonej wody, podgrzanej do temperatury pokojowej. Jeśli gleba jest dobrze osuszona, wilgoć nie będzie się gromadzić w strefie korzeniowej, ale zostanie równomiernie wchłonięta przez całą powierzchnię podłoża. Stagnacja wody w pobliżu bulw prowadzi do rozkładu i śmierci rośliny.
Top dressing
W celu aktywnego wzrostu zielonej masy i jasnego kwitnienia tuberoza jest okresowo karmiona. Rozpuszczone kompleksy mineralne i materia organiczna nawożą glebę co miesiąc, od maja do końca sezonu wegetacyjnego.
Wysuszone kwiatostany i zdeformowane liście należy usuwać z pędów w miarę ich wzrostu. Dorosłe krzewy są wiązane, aby łodygi nie łamały się na wietrze, a opadające i więdnące procesy zostały odcięte. Po zgaśnięciu części naziemnej żarówki przechodzą w tryb hibernacji.
Jak destylować
Wymuszanie bulw tuberozy najlepiej wykonać kilka tygodni po wykopaniu. Są ułożone w jasnym miejscu i spryskane wodą. Do sadzenia tuberozy wybiera się kompaktowe doniczki i wlewa do nich ziemię ogrodową zmieszaną z piaskiem. Wkrótce pojawiają się zielone kiełki. Po sześciu miesiącach dojrzałe sadzonki będą mogły zakwitnąć.
Choroby i szkodniki
Na bulwy polyanthes czasami wpływają choroby grzybowe. Zapach, który wydzielają kwiatostany i liście, jest przyjemny dla ludzi, ale owady się go boją. Z tego powodu ataki szkodników na naziemne części rośliny są rzadkie. Liście są zjadane przez mszyce, przędziorków. Aby poradzić sobie z chorobami tuberozowymi i zatrzymać rozprzestrzenianie się owadów, umożliwia opryskiwanie środkami owadobójczymi.
