Tuja jest uważana za dość powszechną uprawę do uprawy ogrodniczej. Nie ma sobie równych w organizacji projektowania krajobrazu. Niskie drzewa są doskonałą ozdobą parków, skwerów i domków letniskowych. Oprócz wygodnego kompaktowego rozmiaru i atrakcyjności wizualnej, tuja skutecznie oczyszcza powietrze. Hodowcy nauczyli się uprawiać tuję nie tylko na świeżym powietrzu, ale także uprawiać ją w pomieszczeniach. Dla pełnego rozwoju takiego domowego ogrodnika będziesz musiał włożyć wiele wysiłku, zadbać o odpowiednią pielęgnację i wybrać odpowiedni wygląd, który bez problemu zapuści korzenie w mieszkaniu.
Opis tui
Tuja należy do grupy wiecznie zielonych gatunków drzew i należy do rodziny cyprysów iglastych. Roślina jednopienna ma wyraźny aromat i owocuje zarówno żeńskimi, jak i męskimi szyszkami. Proces zapylania nagonasiennych tui wpływa na okres od kwietnia do maja. Następnie okrągłe nasiona dojrzewają w jajowatych szyszkach. Jesienią pękają dojrzałe torebki nasienne. Ziarna wysypują się z nich w różnych kierunkach. W naturalnych granicach kultura woli osiedlać się w pasie leśnym na północnym wschodzie lub północy Stanów Zjednoczonych i Kanady. Roślina rośnie powoli. Największe okazy mają 10 metrów długości.
Rasa indyjska nazywa tuję „żelaznym drzewem” ze względu na jej mocne drewno i obecność stabilnych właściwości zapobiegających rozkładowi. Importowane odmiany nazywane są zachodnią tują. Po raz pierwszy dowiedzieli się o drzewie piramidalnym w Europie w XVI wieku. Na południu Rosji uprawa kultury rozpoczęła się dopiero w XVIII wieku. Szczególną popularność zyskały nasadzenia parkowe na Kaukazie i Krymie.
Duża liczba orientalnych tuj jest uprawiana w krajach azjatyckich, gdzie drzewo jest wykorzystywane do celów dekoracyjnych i leczniczych. Stoki pasm górskich w Japonii, Chinach i Korei są domem dla dzikich gatunków. Często można usłyszeć, jak nazywana jest tuja „drzewem życia”. Dekady temu zwyczajowo sadzono roślinę w pobliżu meczetów i innych świętych miejsc. Wschodni uzdrowiciele wysoko cenią jego właściwości lecznicze.
Opieka nad tują w domu
Normalny rozwój tui domowej wymaga regularnej opieki. Odchylenie od reżimu nawadniania, karmienie lub naruszenie innych wskaźników doprowadzi do trudności w uprawie.
Lokalizacja i oświetlenie
W ojczyźnie tui, a mówimy o Ameryce Północnej, panuje głównie chłodny mikroklimat. Dlatego w warunkach mieszkalnych doniczki z drzewem są chronione przed bezpośrednimi promieniami. W przeciwnym razie liście zostaną poparzone, a iglaste igły zmienią kolor na żółty. Roślina należy do form odpornych na cień, ale błędem jest zaniedbanie naturalnego światła. W takim przypadku gałęzie się rozciągną.
W przypadku tui wybiera się miejsce, które znajduje się w pobliżu okna, najlepiej po południowej stronie budynku. Jeśli okno jest skierowane na północ, doniczka jest podnoszona do parapetu.
Temperatura
Wzrost igieł na gałęziach zależy od temperatury powietrza w pomieszczeniu. Wahania temperatury w okresie zimowym i letnim nie powinny się bardzo różnić. Krytyczne limity to 20-30 ° C. Latem krzewy są trzymane w pokoju, wyniesione na balkon lub pozostawione w ogrodzie przed nadejściem pierwszych jesiennych chłodów. Przy metodzie uprawy na wolnym powietrzu drzewo jest umieszczane w półcieniu, gdzie w południe nie zostanie uszkodzone przez promienie słoneczne.
Tui są szkodliwe dla gorącego i suchego powietrza. Zimą zaleca się przechowywanie doniczek w chłodnym pomieszczeniu w temperaturze nieprzekraczającej 15 ° C. Zimowanie zakończy się sukcesem na zamkniętym ocieplonym balkonie. Lekkie mrozy nie są niebezpieczne, ale mroźne noce mogą ochłodzić system korzeniowy i doprowadzić do zamarznięcia, a przeciągi zakłócają wzrost drzewa. Zimą doniczka jest tymczasowo zawijana w materiał i umieszczana pod kartonem.
Tryb nawadniania
Tuja toleruje długotrwałą suchą pogodę i nie boi się niskiej wilgotności. Krzewy podlewamy z umiarem, bez nadmiernego gromadzenia się płynu w korzeniach, ale ziemia nie powinna wysychać. Odwodnienie podłoża na etapie wegetacji czynnej lub po przesadzeniu grozi wyginięciem drzewa. W upale gleba jest nawilżana kilka razy w tygodniu.
W zimnych porach roku sesje irygacyjne przeprowadza się rzadziej, za każdym razem zmniejszając ilość stosowanej wody. W ciepłym pomieszczeniu gleba jest nawilżana tylko 2 razy w miesiącu. Jeśli termometr ma 0 ° C, nawadnianie jest zatrzymane. Weź osadzoną ciecz w temperaturze pokojowej, podłoże nie jest wylewane.
Wilgotność powietrza
Wilgotność powietrza tak naprawdę nie ma znaczenia dla wzrostu tui, więc możesz odmówić codziennego opryskiwania. Jeśli pogoda jest gorąca przez długi czas, koronę zwilża się, aby usunąć kurz.
Gleba
Sadzenie domowej tui odbywa się na lekkim przewiewnym podłożu, które nie będzie kolidować z korzeniami, wchłaniać wodę i tlen. Skład gleby różni się w zależności od wieku rośliny. W przypadku młodych sadzonek mieszaninę gleby zbiera się z piasku, liści i gleby iglastej. Już wzmocnione krzewy, które nie wymagają przesadzania w najbliższej przyszłości, zanurza się w glebie darniowej z dodatkiem torfu i piasku. W przypadku dojrzałych drzew z rozwiniętą ramą odpowiednia jest gotowa gliniana mieszanka dla drzew iglastych. Jest dostępny w wielu specjalistycznych sklepach.
Doniczka do sadzenia
Garnek do sadzenia tui dobiera się biorąc pod uwagę wielkość systemu korzeniowego. Z reguły kłącze tui pokojowej jest długie, dlatego lepiej kupić wysoką doniczkę. Aby zapobiec przewróceniu się drzewa, weź stabilny pojemnik. Tuja jest przeszczepiana do nowej doniczki, która jest o 2 cm szersza niż stary pojemnik. Na dno wylewa się cienką warstwę drenażu. Otwory są również wykonane, aby spuścić nadmiar płynu do naczynia.
Aby kultura nie zamarzła wraz z nadejściem zimnej pogody, ważne jest, aby zadbać o bezpieczny pojemnik. Zaleca się stosowanie wytrzymałych pojemników wykonanych z nieporowatego materiału, który nie wchłania wody. Wtedy procesy korzeni będą chronione przed hipotermią. Jeśli planowane jest trzymanie tui w pomieszczeniu, w którym temperatura powietrza nie spada poniżej 10 ° C, nie ma potrzeby uwzględniania jakości doniczki.
Top dressing
Domowa tuja nie wymaga częstego karmienia. Wystarczy raz w miesiącu wzbogacić glebę w dodatkowe składniki odżywcze. W marcu-kwietniu drzewa zasilane są nawozami azotowymi, a latem na przemian z potasowymi i fosforowymi. Kiedy procesy życiowe zaczynają ustępować, wprowadzanie kompleksów mineralnych zostaje zatrzymane. Zimą roślina potrzebuje odpoczynku.
Jak przeszczepić tuję
Domowy przeszczep tui jest organizowany bliżej wiosny. Chociaż krzew jest mały, przesadza się go raz w roku, biorąc pod uwagę szerokość doniczki. Jak wspomniano wcześniej, nowy pojemnik powinien być o 2 cm bardziej obszerny niż poprzedni, a ponieważ zabieg wymaga od drzewa dużo siły i energii, aby się zregenerować, starają się dotknąć już założonej rośliny tylko w ostateczności.
Zaleca się przeszczepienie tui zgodnie z następującym schematem:
- konieczne jest ułożenie materiału drenażowego na dnie garnka;
- niezwłocznie podlać krzak w nowe miejsce;
- stosować metodę przeładunku podczas przewożenia sadzonki;
- drzewa o silnie rozgałęzionej koronie są wstępnie przycinane;
- kołnierz korzeniowy jest pogłębiony, aby umożliwić formowanie się korzeni bocznych.
Lamówka
Koronowanie drzewa odbywa się wiosną. Rozróżnij formowanie i przycinanie sanitarne tui. Aby roślina wyglądała atrakcyjnie i była mniej zaatakowana przez szkodniki, usuń wszystkie wysuszone gałęzie. Krzew wyrośnie w kształcie kulistym lub piramidalnym, jeśli oprócz cięcia regularnie szczypie szczyty pędów.
Metody hodowli tui domowej
Domowa tuja jest rozmnażana przez sadzonki lub hodowana z nasion.
Uprawa z nasion
Ta metoda hodowli jest uważana za pracochłonną. Aby osiągnąć pożądany efekt, musisz włożyć dużo wysiłku i wiedzieć, na jakie punkty należy zwrócić szczególną uwagę. Jeśli celem ogrodnika jest zachowanie cech odmianowych krzewu, ta metoda może nie działać.
Z szyszek dojrzałych drzew zbiera się materiał siewny, aż do osiągnięcia pełnej dojrzałości. Pąki są starannie cięte i przechowywane w ciemnym miejscu, zapewniając ciepłe środowisko, aż skóra pęknie i pojawią się niełupki. Przed siewem ziarna przykrywa się wilgotną szmatką, aby przyspieszyć proces kiełkowania. W miarę odparowywania wilgoci materiał zwilża się na wierzchu wodą.
Przygotowany pojemnik jest wypełniony glinianą mieszanką, która jest przeznaczona do hodowli tui w pomieszczeniach. Niełupki są lekko wciskane w powierzchnię gleby i posypywane trocinami lub piaskiem. Pojemniki na nasiona pozostawia się następnie w temperaturze pokojowej z rozproszonym światłem. Pędy są widoczne nad glebą w 4 lub 6 tygodniu po wysiewie. Sadzonki są regularnie pielęgnowane przez 3-5 lat, aż wyrosną smukłe i bujne drzewa. Proces jest skomplikowany i żmudny, dlatego rzadko jest używany przez ogrodników.
Sadzonki
Sadzonki zbierane są z bocznych gałęzi o długości ok. 10 cm, przycinane w taki sposób, aby zachował się fragment zdrewniałej łodygi. Cięcie jest traktowane Kornevinem w celu szybkiego wypuszczenia korzeni i pogłębienia w luźnej glebie. Początkowo sadzonki nie wymagają podlewania. Są przenoszone w ciepłe miejsce i od czasu do czasu spryskiwane na ziemi butelką z rozpylaczem. Wraz z pojawieniem się zielonych liści na sadzonkach można zrozumieć, że ukorzenienie zakończyło się sukcesem i nic nie zagraża sadzonkom. Następnie pojemniki przenosi się do dobrze wentylowanego miejsca. Po pewnym czasie ukorzenione sadzonki sadzi się w różnych pojemnikach na pobyt stały.
Szkodniki i choroby
Rosnące trudności
Najczęstsze problemy z hodowlą tui uprawnej w domu są związane z chorobami grzybiczymi i szkodnikami. Z powodu nieostrożnej konserwacji lub przepełnienia drzewo umiera. Żółknięcie igieł i gałęzi iglastych jest dość powszechne. Przyczyny takich zmian w roślinie pojawiają się w sytuacji, gdy doniczka z drzewem przebywa przez długi czas w palącym słońcu. W rezultacie liście zostały poważnie spalone i odbarwione. Albo pigmentacja jest spowodowana faktem, że szyjka korzeniowa jest zbyt pokryta ziemią, albo odwrotnie, wystaje wysoko ponad powierzchnię gleby. Zimą żółknięcie igieł jest powszechnym procesem, więc nie ma powodu do paniki, że zielony zwierzak jest chory.
Choroby
Gałęzie tui są podatne na infekcje grzybicze. Mówimy o fusarium i cytosprozie. Ta ostatnia choroba szkodzi korze. Na powierzchni tworzą się czarne smugi. Stopniowo zarodniki grzyba są przenoszone do wewnętrznych warstw pnia, co nieuchronnie doprowadzi do śmierci kultury.
Oznaki infekcji Fusarium to zabarwienie igieł na kolor czerwony lub czerwony, a następnie więdnięcie. Choroba atakuje również podziemny korzeń krzewu.Jeśli środki nie zostaną podjęte na czas, sadzonka będzie trudna do uratowania. Chore okazy należy traktować rozcieńczonym płynem Bordeaux lub Kartocydem. Sesje opryskiwania chemikaliami powtarza się co dwa tygodnie, aż tuja zostanie w pełni przywrócona.
Ataki owadów
Drzewa iglaste Thuja przyciągają owady i korniki. Szkodniki, osadzając się na igłach, żywią się sokiem komórkowym. W rezultacie gałęzie zaczynają żółknąć. Łuski osadzają się na okrywie nasiennej i korze. Gdy kora pokryta jest małymi dziurkami lub wąskimi skorodowanymi kanałami, należy bać się korników. Owady te powodują nieodwracalne uszkodzenia drewna. Do zwalczania owadów stosuje się środki chemiczne z grupy insektycydów, które są sprzedawane w sklepach ogrodniczych.
Przydatne właściwości tui
Tuja uprawiana w warunkach mieszkalnych doskonale oczyszcza powietrze i tworzy przytulną atmosferę. Pachnące igły normalizują sen i koją właścicieli po ciężkim dniu. Napary lecznicze przygotowywane są na bazie liści, które w medycynie ludowej są skutecznym lekarstwem na wiele chorób. Zimą, jeśli nie ma pod ręką choinki, choinkę tui można ubrać na święta Nowego Roku.
