Dieffenbachia to dobrze znana roślina doniczkowa z rodziny Aroid. W naturze można go znaleźć w dżungli południowoamerykańskiej. W swojej ojczyźnie, a także na tropikalnych wyspach Oceanu Spokojnego, niektóre gatunki mogą rosnąć tak bardzo, że zamieniają się w chwasty. W kwiaciarstwie domowym roślina ta jest znana od ponad półtora wieku. Kwiat otrzymał swoją nazwę na cześć ogrodnika i botanika Dieffenbacha, który był zaangażowany w wiedeński ogród botaniczny.
Atrakcyjność Dieffenbachii polega na jej dużych liściastych talerzach o zróżnicowanym kolorze. Trzymają się grubych łodyg z szybkim tempem wzrostu. Ze względu na dość imponujące rozmiary dieffenbachia jest zwykle trzymana w przestronnych pomieszczeniach, a także w szklarniach lub na ciepłych balkonach. Uprawa dieffenbachii nie jest trudna, kwiat jest bezpretensjonalny i gwałtownie reaguje tylko na silne podlewanie.
Opis Dieffenbachia
Zwykle miejsce wzrostu tego typu roślin znajduje się na szczycie. W miarę rozwoju Dieffenbachia uwalnia świeże blaszki liściowe, odrzucając stare i poruszając się w górę. W ten sposób z biegiem czasu jego pień zaczyna się nagrywać, a zamiast zielonego krzewu roślina zaczyna przypominać małą palmę. Chociaż w środowisku naturalnym pędy dieffenbachii mogą rozciągać się na kilka metrów, nie są one szczególnie mocne.
Od czasu do czasu zarośnięte łodygi zaczynają się odrywać pod ciężarem liści lub z powodu zmian zewnętrznych. Możesz je wzmocnić podporami, ale ta cecha rośliny jest zwykle używana do jej rozmnażania. Części odłamanej łodygi, a także wierzchołek, można ukorzenić, uzyskując nowe kopie kwiatu. Niektóre odmiany dieffenbachii mogą tworzyć pędy nie tylko na wierzchołku, dlatego po oderwaniu głównego pnia czasami zaczynają krzaknąć.
Podczas corocznego kwitnienia Dieffenbachia tworzy białą kolbę kwiatostanu, owiniętą zielonkawym kocem. W domu rzadko się to zdarza, ale przy odpowiedniej pielęgnacji dieffenbachii nadal można osiągnąć kwitnienie. Owoce w miejscu takiego kwiatostanu są wiązane dopiero po sztucznym zapyleniu, ale proces tworzenia jajnika w dieffenbachii pochłania dużo energii, a jego pień zaczyna się szybciej odsłaniać, dlatego zaleca się natychmiastowe usunięcie zanikających uszu.
Cechy kwiatowe
Sok z Dieffenbachia uwalniany, gdy zielona część rośliny jest uszkodzona, jest uważany za trujący.Jego kontakt z błoną śluzową może prowadzić do oparzeń, dlatego roślina nie powinna być trzymana w zasięgu dzieci lub zwierząt domowych. Jeśli wystąpi uciążliwość, sok należy jak najszybciej spłukać silnym strumieniem wody, nie wycierając go z dłoni: oprócz substancji trujących zawiera mikroskopijne ostre kryształy, które potęgują nieprzyjemne doznania. Cała praca z kwiatem powinna być wykonywana w rękawiczkach, a po wszystkich manipulacjach dokładnie umyj ręce.
Jednocześnie, ze względu na duży rozmiar liści, dieffenbachia jest w stanie oczyścić powietrze w pomieszczeniu z toksycznych substancji, na przykład z benzenu, ksylenu i innych szkodliwych substancji. Jeśli mieszkasz w pobliżu fabryk lub autostrad, koniecznie kup Dieffenbachię i nie pożałujesz swojego wyboru.
Opieka nad Dieffenbachią w domu
Aby dieffenbachia czuła się tak dobrze w domu, jak w rodzimych tropikach, potrzebuje odpowiedniej opieki, dobrze oświetlonego i jasnego miejsca, a także braku zimnych przeciągów.
Oświetlenie
Jasny narożnik nadaje się do dieffenbachii, ale doniczka z rośliną powinna być chroniona przed bezpośrednimi promieniami, więc latem nie sprawdzą się jasne otwarte pokoje lub balkony od strony południowej. Ale przy braku światła krzew zaczyna szybko się rozciągać, a jego łodyga - przerzedzać się. W rezultacie możesz uzyskać zbyt delikatną roślinę z niewielką liczbą liści na górze. Ponadto w cieniu pomalowane liście mogą stracić swój barwny kolor. Takie odmiany i gatunki są uważane za bardziej światłolubne.
Jeśli dieffenbachia stała się zbyt duża i nie mieści się już na parapecie, możesz zrozumieć, czy roślina ma wystarczającą ilość światła, patrząc na położenie jej łodygi. Jeśli jest umieszczony prosto, oświetlenie jest optymalnie dopasowane. Jednocześnie zaleca się co miesiąc obracać krzew drugą stroną do światła, aby liście na nim rozwijały się bardziej równomiernie. Niewielkie nachylenie wskaże, że dieffenbachia należy przesunąć bliżej okna lub zastosować dodatkowe oświetlenie.
Temperatura
Optymalna temperatura dla rozwoju dieffenbachii wynosi od +17 stopni i więcej. Możesz wietrzyć pomieszczenie kwiatem tylko w ciepłe dni. Napływ zimnego powietrza może mu zaszkodzić.
Latem doniczki z roślinami można wynieść w powietrze: w ogrodzie lub na balkonie. Wystarczy wybrać dla nich miejsce z koronkowym odcieniem, niezawodnie chronione przed silnym wiatrem.
Tryb nawadniania
Pomimo dużych rozmiarów liści, które odparowują wilgoć, system korzeni dieffenbachii jest stosunkowo niewielki. W okresie wegetacji podlewanie powinno być obfite, ale zimą są znacznie zmniejszone. Nasiąkanie wodą może być niebezpieczne dla kwiatu, dlatego nawet latem gleba jest nawilżana, czekając, aż wyschnie co najmniej kilka centymetrów. Sprawdzenie można wykonać palcem lub specjalnymi miernikami. Zimą możesz poczekać, aż większość gleby w doniczce wyschnie.
Dieffenbachia można podlewać tylko miękką wodą - nadmierna twardość może prowadzić do zasolenia gleby i brązowienia brzegów liści.
Poziom wilgotności
W przypadku dieffenbachii preferowana jest wysoka wilgotność, imitująca klimat jej naturalnych siedlisk. W warunkach suchego powietrza liście należy spryskiwać częściej zwykłą osiadłą wodą, szczególnie ważne jest, aby robić to zimą, gdy działają urządzenia grzewcze. Dieffenbachia zwykle sygnalizuje brak wilgoci, wysuszając brzegi liści.
Oprócz opryskiwania liście dieffenbachii należy okresowo wycierać, aby usunąć z nich nagromadzony brud i kurz.
Gleba
Dla prawidłowego wzrostu zaleca się sadzenie dieffenbachii w specjalnie przygotowanej do tego mieszaninie glinianej. Dla niej zwykle biorą 4 części darni, dodając do nich piasek, torf i liściastą ziemię. Możesz także wymieszać z nimi trochę węgla drzewnego lub małych resztek cegieł. Konieczna jest dobra warstwa drenażowa.
Nawozy
W okresie aktywnego rozwoju kwiat dieffenbachii wymaga częstego nawożenia. Zwykle karmienie odbywa się dwa razy w miesiącu przy użyciu złożonych preparatów, ale dopuszczalne jest również wprowadzenie bogatej w azot materii organicznej.
Od początku jesieni do początku wiosny, kiedy godziny dzienne zaczynają się zmniejszać, Dieffenbachia odpoczywa i rośnie znacznie wolniej. Nie zaleca się karmienia go w tym okresie.
Transfer
Młode rośliny difenbachii przesadza się mniej więcej raz na 4 lata, gdy poprzednia doniczka staje się dla nich zbyt ciasna. Duże osobniki dorosłe, które stają się trudne do wyjęcia z pojemnika bez trudności i powstawania uszkodzeń, nie są dotykane, po prostu co kilka lat wymieniają wierzchnią warstwę gleby w doniczkach.
Jeśli konieczne jest przeszczepienie dieffenbachii, wiosna jest uważana za najlepszy czas na taki zabieg. Glebę do przesadzania należy przygotować wcześniej. Możesz użyć gleby pod rośliny o ozdobnych liściach lub zmieszać piasek, torf i glebę liściastą z próchnicą. Pojemnik do sadzenia powinien być większy niż poprzedni.
Krzew jest ostrożnie wyciągany ze starej doniczki. Przed przesadzeniem należy dokładnie zbadać jego korzenie. Jeśli wśród nich zostaną znalezione zgniłe, są one ostrożnie usuwane wraz z sąsiednią glebą. Skrawki posypuje się proszkiem węglowym, a następnie lekko suszy. Po takich zabiegach roślinę można przeszczepić. Warstwę drenażową układa się na dnie nowej doniczki i posypuje niewielką ilością ziemi. Na wierzchu kładzie się krzew, a po bokach wylewa się świeżą ziemię, lekko ją zagęszczając. Jednocześnie gleba nie powinna być mokra, a tylko lekko wilgotna - w przeciwnym razie uszkodzone korzenie mogą zacząć gnić. Podlewając przeszczepioną dieffenbachię, możesz dodać do wody stymulatory tworzenia korzeni.
Kwiat
Dieffenbachia ma zdolność kwitnienia, ale lepiej odrywać kwiatostany, jeśli nie chcesz z czasem stracić ozdobnego krzewu. Proces kwitnienia prowadzi do tego, że roślina przestaje rosnąć i całą swoją energię zużywa na kwiatostany, a nie na liście. Stare liście mogą obumrzeć i spaść, a nowe liście nie wyrosną, co odsłoni pień.
Metody hodowli dieffenbachia
Sadzonki wierzchołkowe
Najłatwiejszym sposobem rozmnażania dieffenbachii są sadzonki wierzchołkowe. Zaleca się wstępne potraktowanie oddzielonej łodygi środkiem stymulującym ukorzenianie. Następnie gotową część łodygi sadzi się w glebie piaszczystej lub torfowo-piaszczystej. Sadzonkę przykrywa się torebką lub słoikiem, a następnie umieszcza w ciepłym miejscu, starając się nie uderzyć bezpośrednimi promieniami. W takim przypadku gleba powinna być tylko lekko wilgotna, ale nie mokra. Nawilżając glebę, można co tydzień dodawać tam preparaty wspomagające wzrost korzeni. Dodatkowo regularne opryskiwanie i umiarkowane podgrzewanie gleby pomogą przyspieszyć ukorzenienie: jej temperatura nie powinna być niższa niż +21 stopni, więc nie należy trzymać sadzonki w pobliżu zimnych okien.
Jeżeli sadzonka nie została posadzona w ziemi, lecz stała w wodzie, sadzenie należy rozpocząć od korzenia co najmniej 3 cm Sadzonki wyrosłe w piasku należy uzupełnić ¼ dawki nawozów mineralnych. Takie rośliny należy przesadzać dopiero po utworzeniu wystarczającej liczby korzeni, uważając, aby nie zniszczyć grudek gleby wokół nich.
Sadzonki łodygowe
Kawałki łodygi mogą być również używane jako materiał do sadzenia. Dzielone są na sadzonki o wielkości co najmniej 10 cm, ale ze względu na to, że sadzonki takie należy sadzić poziomo, nadmierna długość może uniemożliwić umieszczenie materiału sadzeniowego w doniczce. Jednocześnie każdy musi mieć co najmniej 3 międzywęźle: każdy z nich może tworzyć nowy pęd. Aby zapobiec gniciu sadzonek, są one suszone na powietrzu przez kilka dni przed sadzeniem, po uprzednim potraktowaniu miejsc cięcia siarką lub pokruszonym węglem. Każda łodyga jest tylko w połowie wciśnięta w mokrą ziemię, bez spryskiwania na wierzchu.
Ten rodzaj rozmnażania zajmie znacznie więcej czasu, ponieważ sztywne sadzonki łodyg dieffenbachii mogą się zakorzenić przez bardzo długi czas.Ten proces może zająć kilka tygodni lub kilka miesięcy. Jeśli na sadzonkach nie tworzy się zgnilizna, w razie potrzeby należy je trochę podlewać. Później na takiej łodydze pojawi się pączek. Kiedy pierwszy liść zacznie z niego wyrastać, należy dodać trochę ziemi do podstawy nowej rośliny. Gdy tylko sadzonka stanie się silniejsza, jest przesadzana, starając się nie naruszać części pnia, z której wyrosła.
Jeśli do uzyskania materiału do sadzenia użyto starego krzewu dieffenbachia, nie należy go wyrzucać, jeśli na pozostałej części rośliny znajdują się co najmniej trzy otwory. Tak przycięty okaz może wkrótce wypuścić nowe pędy.
Uprawa z nasion
Innym sposobem rozmnażania dieffenbachii są nasiona. Możesz zdobyć nasiona z takiej rośliny, czekając na pojawienie się kwiatów i sztucznie je zapylając. Jednocześnie pyłek należy przenosić w określony sposób. W górnej, otwartej części kolby znajdują się kwiaty męskie, w dolnej, przykrytej welonem, kwiaty żeńskie. Aby dostać się do tego ostatniego, narzutę trzeba będzie lekko przyciąć podłużnie, a następnie za pomocą pędzelka przenieść pyłek na kwiatek. Nacięcie utworzone na narzucie jest następnie uszczelniane taśmą.
Ucho pozostaje na roślinie przez kilka dni, po czym zaczyna więdnąć, ale nie znika. Jeśli kwiatostan został prawidłowo zapylony, później w tym miejscu powinny pojawić się jaskrawe jagody. Należy uważać na takie owoce - są trujące. Jagody dojrzewają po około sześciu miesiącach, usuwa się je z krzaka dopiero po tym, jak ich skorupa zaczyna się marszczyć. Nasiona należy wysiewać natychmiast po zebraniu i pobraniu. Zwykle jako podłoże służy im posiekany mech.
Szkodniki i choroby
Na dieffenbachię mogą wpływać przędziorki (cienka pajęczyna pojawia się na łodygach i liściach), świerzb lub fałszywe łuski (tworzenie się lepkich brązowych płytek na liściach) i mączniaki (na zielonej części rośliny tworzy się biały puch) . W takich przypadkach krzak należy traktować ciepłą wodą z mydłem lub actellikiem (do 2 g na 1 litr wody).
Główną chorobą dotykającą dieffenbachię jest zgnilizna. Niewłaściwa pielęgnacja i nadmierne podlewanie mogą być przyczyną tego problemu. Na rozwój procesów gnilnych może wskazywać letarg rośliny, opadanie lub czernienie liści oraz powolne wysychanie gleby o rzadkiej wilgoci. Kiedy pojawiają się takie oznaki, krzew jest usuwany z doniczki i badane są jego korzenie. Dotknięty należy usunąć wraz z ziemią. Sekcje posypuje się proszkiem węglowym. Możesz przeszczepić roślinę do świeżej gleby, a następnie trochę ją podlać słabym roztworem manganu. Po tym należy dostosować reżim podlewania i próbować podlewać roślinę dopiero po wyschnięciu gleby w doniczce co najmniej 2 cm.
Jeśli korzenie Dieffenbachii są zbyt uszkodzone, możesz spróbować zachować roślinę, wycinając i ukorzeniając zdrowy wierzchołek.
Od zbyt niskiej temperatury w pomieszczeniu młode liście mogą zacząć odpadać. Upadanie starych liści nie jest uważane za problem - jest to naturalny proces wzrostu dieffenbachii. Ale żółknięcie i zwijanie się dolnych liści może być również związane ze zbyt zimną wodą do podlewania lub dużą ilością chłodnych przeciągów.
Pojawienie się czarnych plam na liściach jest oznaką chorób grzybiczych. Za ich przyczynę uważa się również nadmierne zawilgocenie gleby. Krzew jest traktowany fungicydami, zmniejsza się szybkość nawadniania, a opryskiwanie zostaje tymczasowo wstrzymane.
Ze względu na ekspozycję na bezpośrednie działanie promieni słonecznych na liściach mogą pozostać oparzenia, dlatego zaleca się trzymanie rośliny w rozproszonym świetle. Krawędzie liści mogą brązowieć zarówno z powodu braku podlewania i nadmiernego suchego powietrza, jak i z powodu braku składników odżywczych.
Główne rodzaje dieffenbachii ze zdjęciem
Różnobarwny lub pomalowany (Dieffenbachia picta)
Uważany jest za jeden z najpopularniejszych rodzajów dieffenbachii. Różni się dużym rozmiarem - dorosły krzew może osiągnąć dwa metry wysokości.Owalne liście rośliny mają ciemnozielony kolor i piękny kontrastowy wzór jasnych pasków i plam. Każdy arkusz może mieć ponad 40 cm szerokości i 15 cm szerokości.
Cętkowane lub pomalowane (Dieffenbachia maculata)
Kolejny gatunek, który jest bardzo popularny. Charakteryzuje się bardziej kompaktowym rozmiarem krzewu, jego wysokość zwykle nie przekracza jednego metra. Ze względu na małą podatność na wahania temperatury i ogólną bezpretensjonalność takie dieffenbachia często uprawia się zarówno w domach, jak i biurach. Jego lekko podłużne liście o długości prawie pół metra nadają krzewowi spektakularny wygląd. Kolor blaszek liściowych jest bogaty lub, przeciwnie, jasnozielony z pstrokatym ornamentem plamek koloru białego lub żółtawego. Każdy ma wyraźne żyły.
Leopold (Dieffenbachia leopoldii Bull)
Gatunek wyróżnia się grubą, ale bardzo krótką łodygą, do 6 cm wysokości. Ma eleganckie liście z jasnożółtym środkiem i zielonymi krawędziami. Ogonki każdego liścia są prawie niewidoczne. Ojczyzna - Kostaryka. W uprawie kwiatów ten rodzaj kwiatów jest dość rzadki.
Cudownie lub przyjemnie (Dieffenbachia amoena)
Kolejny raczej bezpretensjonalny kwiat. Z łatwością toleruje niską wilgotność i prawie nie reaguje na bliskość urządzeń grzewczych. Najważniejsze jest, aby ziemia w jej doniczce nie wyschła. Wielkość krzewu jest imponująca: około 1,5 m, a liście osiągają 60 cm długości. Jego kolor jest zielony, z jasnymi paskami w okolicy żył.
Seguina (Dieffenbachia seguina)
Przypomina odmianę plamistą, ale ma szersze (około 15 cm na pół metra długości) ulistnienie na krótszych ogonkach. Ponadto liście są lekko spiczaste i mają nieco mniej nerwów bocznych. Na bazie tej dieffenbachii wyhodowano kilka popularnych odmian. Wśród nich jest dobrze znana i bardzo elegancka „Green Magic”, która wyróżnia się monochromatycznym zielonym ulistnieniem z kontrastującą jasną żyłką pośrodku. Odmiany Seguin różnią się od siebie kształtem liści oraz stopniem ich wydłużenia, wielkością, a także wzorem i kolorem wzoru.
Oersted (Dieffenbachia oerstedii)
Liście takiej dieffenbachii są bardziej wydłużone, a na końcu mają ostrość. Pośrodku każdego liścia znajduje się lekka, pozornie świecąca żyłka. Długość blach może wynosić do 35 cm.
Wspaniały (Dieffenbachia magnifica)
Zielone liście i ogonki liściowe tego gatunku pokryte są białymi smugami i kropkami o różnej intensywności. Daje to roślinie niesamowicie spektakularny wygląd.
Wielkolistny (Dieffenbachia Macrophylla)
Tworzy krzewy o wysokości jednego metra. Liście są jajowate i zabarwione na jednolity odcień zieleni. Pogrubiona żyła znajduje się na środku liścia.
Baumann (Dieffenbachia bowmannii)
Gatunek wyróżnia się szczególnie imponującą wielkością liści, która w optymalnych dla rośliny warunkach osiąga 80 cm, inne odmiany dieffenbachii uprawiane w warunkach domowych zwykle nie są w stanie uformować tak dużych blaszek liściowych. W Dieffenbachii Baumanna są zabarwione na ciemne odcienie zieleni i mają żółtawe smugi.
Bause (Dieffenbachia bausei)
Wielkość blaszek liściowych tego typu zwykle nie przekracza 40 cm, przyciąga wzorem na liściach: jest ozdobiony zielonkawo-białym ornamentem. Czasami taka dieffenbachia jest uważana za jedną z form gatunku Seguin.
