Dalie (Dahlia) to wieloletnie rośliny kwitnące z rodziny astrowatych. Wiele rodzajów kwiatów jest popularnych i często uprawia się je w ogrodzie. Odmiany Dahlia mają zróżnicowaną gamę odcieni. Kształt otwartych miseczek różni się w szczytowym okresie wzrostu. Kultura charakteryzuje się długim kwitnieniem. Z reguły większość odmian kwitnie w lipcu. Różnobarwne główki dalii siedzą na krzakach prawie do mrozu.
Bylina została wprowadzona do Europy pod koniec XVIII wieku, a słoneczny Meksyk uważany jest za miejsce narodzin kwiatu. Kultura otrzymała swoją botaniczną nazwę dzięki słynnemu naukowcowi K. Wildenau. Istnieje około 13 rodzajów dalii. Istnieje również około 15 tysięcy okazów odmian o niesamowitym kolorze i kształcie płatków.
Cechy rosnących dalii
Istnieją dalie w różnych kolorach. Na rabacie sadzi się zarówno zwarte kwiaty jednoroczne, jak i gatunki frotte. Sadzenie odbywa się w grupach lub kwiat jest używany w pojedynczych kompozycjach. Główną zaletą dalii jest ich bezpretensjonalność w stosunku do warunków wzrostu. Hodowla w domu jest dozwolona. W przypadku odmian ulicznych wybiera się optymalne miejsce, w którym roślina będzie w pełni rosnąć. Uwagę zwraca podłoże i oświetlenie. Bulwy dalii są używane jako materiał do sadzenia, które są zakopywane w glebie w kwietniu lub maju. Bulwy powinny mieć twardą powierzchnię, wolną od wgnieceń i oznak zgnilizny. Kolejnym warunkiem jest obecność krótkich pędów. Zdrowa roślina nie wyrośnie ze zmiękczonej lub odwrotnie zbyt suchej bulwy.
Uprawa dalii z nasion
Zanim zaczniesz uprawiać dalie, powinieneś wiedzieć, że kwiat wymaga specjalnej pielęgnacji. Dla początkujących proces ten może wydawać się czasochłonny i skomplikowany.
Późną jesienią, gdy na krzakach zakończą się wszystkie procesy wegetacyjne, zaczynają wykopywać bulwy. Aby użyć ich jako nasion, konieczne jest zapewnienie odpowiedniego przechowywania bulw dalii. Oprócz części podziemnych do uprawy używa się zwykłych nasion.
Roczne odmiany prezentują się bardzo efektownie. W sklepie ogrodniczym łatwo kupić nasiona wszystkich odmian, na przykład Coltness Hybrids, który charakteryzuje się obfitym kwitnieniem i ma długość pędów do 0,5 m, a także odmianę Redskin o pięknym złocistym ulistnieniu. Ci, którzy chcą uzyskać krzew z podwójnymi kwiatami, powinni preferować Rigoletto. Aby ogród nabrał jasnych kolorów wczesną wiosną, sadzi się dalię Figaro. Kupione w sklepie nasiona najlepiej wysiewać na zewnątrz późną wiosną, kiedy jest ciepło. Ponieważ siew nastąpi dość późno, krzewy zakwitną dopiero bliżej sierpnia.Aby zmienić okres kwitnienia odmian jednorocznych, w sadzonkach uprawia się dalie.
Nasiona kiełkują przed zanurzeniem w glebie. Weź odpowiedni pojemnik i napełnij go kalcynowanym piaskiem. Po wyrównaniu powierzchni cienką warstwą wytrząśnij nasiona, posyp je piaskiem na wierzchu. Przygotowane uprawy spryskuje się wodą i przykrywa przezroczystą folią.
Kiełkowanie nasion dalii zajmuje prawie 10 dni. W zorganizowanej mini szklarni temperaturę utrzymuje się na poziomie 25-27 stopni. Kiedy kiełki zaczynają wylęgać się nad powierzchnią, rośliny nurkują do różnych pojemników, w których wylewana jest luźna gleba odżywcza.
Podłoże dla dalii jest wybierane z dobrymi właściwościami pochłaniania wilgoci. Jest przygotowywany ręcznie lub kupowany w wyspecjalizowanych sklepach. Aby samodzielnie wymieszać podłoże, weź 2 części liściastej gleby, 1 część piasku i taką samą ilość torfu. Rośliny nurkują w glebie wcześniej potraktowanej gorącym roztworem nadmanganianu potasu. Roztwór powinien być ciemnoróżowy. Oddzielone sadzonki są podlewane w razie potrzeby, gdy na podłożu pojawi się wysuszona skorupa. Sadzonki przenosi się na miejsce po około 10-15 maja.
Sadzenie dalii w otwartym terenie
Wybór miejsca
Sadzenie dalii w otwartym terenie odbywa się tylko wtedy, gdy rośliny są trochę silniejsze i dorosną. Miejsce wybierane jest z wielką starannością. Kwiat jest niezwykle kategoryczny w kwestii przeciągów. Optymalny wzrost i rozwój dalii możliwe jest tylko w słonecznym miejscu, osłoniętym od wiatru. Przyszły kwietnik jest chroniony przed palącymi promieniami.
Ważnym wymogiem dla gleby jest przepuszczalność powietrza i wilgoci, dostępność niezbędnych składników odżywczych i przyzwoity drenaż. Dozwolone jest zaniedbanie wskaźników kwasowości. Pożądane jest, aby gleba miała neutralne lub lekko kwaśne środowisko. Jeśli gleba na miejscu jest zbyt kwaśna, dodaj garść wapna gaszonego. Przy pH powyżej 8,5 podłoże miesza się z torfem.
Jesienne pielenie i zbiór bulw dalii można połączyć z nawożeniem doglebowym. Kwietnik jest wzbogacony kompostem. Zużycie materii organicznej wynosi od 3 do 5 kg na 1 m2... Wiosną przed sadzeniem dalii posyp ziemię niewielką ilością popiołu drzewnego i dojrzałego kompostu. Za pomocą grabi górny opatrunek jest ukryty w wewnętrznych warstwach gleby.
Aby zapobiec chorobom i odnowić kulturę, co kolejny rok zaleca się organizowanie sadzenia dalii w nowym miejscu, tak aby stary kwietnik odpoczywał od roślin przez co najmniej 3 lata. Dalii nie można sadzić na już używanej glebie, jeśli wcześniej znajdowały się korzenie i bulwy innych kwiatów, które były podatne na infekcję grzybiczą.
Przygotowanie bulw do sadzenia
Bulwy zaczynają się przygotowywać w połowie wiosny. Po dokładnym zbadaniu powierzchni usuń wysuszone, martwe korzenie i wytnij zdeformowane lub zgniłe obszary. Są traktowane jaskrawą zielenią, a następnie przenoszone do doniczki torfowej. Zamiast torfu można używać zwykłej żyznej gleby. Wierzchołek nie jest całkowicie zakryty. Ważne jest, aby nad ziemią wznosił się guz o wysokości 2-3 cm.
Na kilka tygodni doniczkę przenosi się do jasnego i ciepłego miejsca, w którym temperatura powietrza nie spadnie poniżej 18 stopni. Kiedy pojawiają się pąki, bulwy są podzielone na części. Należy pamiętać, że delenki bez kołnierza korzeniowego nie są zdolne do kiełkowania. Często jeden „ziemniak” można pokroić na 5 kawałków.
Delenki są ponownie zanurzane w glebie i nadal rosną, usuwając jednocześnie długie pędy boczne. I dopiero potem są sadzone na miejscu. Pędy cięte są używane w postaci sadzonek, które są zakopywane w glebie i usuwane w ciemne miejsce. Sadzonki są regularnie podlewane. Po uformowaniu korzeni roślina jest spokojnie przenoszona do ogrodu.
Cięcie i sadzenie bulw to główne sposoby uprawy dalii na zewnątrz. Jeśli nadmiar nasion jest wystarczający, można pominąć podział bulw.W każdym razie opisane powyżej metody hodowli są uważane za skuteczne i skuteczne, ponieważ pomagają zachować roczne odmiany do uprawy w następnym roku.
Cechy sadzenia dalii
Sadzenie dalii odbywa się dopiero po tym, jak za oknem zapanuje wiosenne ciepło, a ziemia się nagrzeje. Z reguły okres ten przypada na drugą połowę maja lub wczesne lato. Otwór wykopuje się z dużego rozmiaru, aby ukryć w nim największą bulwę ze wszystkimi warstwami korzeni. Na górze pozostaje wolna strefa o szerokości co najmniej 5-7 cm.
Na dnie otworu układa się zgniły obornik lub kompost. Materia organiczna przeplata się z ziemią, aby korzenie nie stykały się z obornikiem, w przeciwnym razie możesz spowodować oparzenia systemu korzeniowego. Porośniętą bulwę umieszcza się w środku otworu. Rozlany po ziemi. Wierzchołek łodygi powinien wystawać ponad powierzchnię.
Jeśli sadzi się wysokie gatunki dalii, starają się natychmiast ustanowić niezawodne wsparcie w pobliżu rośliny. Zakończ imprezę obfitym podlewaniem zimnej wody z węża. Działka jest ściółkowana trocinami lub pokruszoną korą drzew, uprzednio mieszając ściółkę z kompostem lub torfem. Maksymalna wysokość warstwy to 5 cm.
Dahlia Garden Care
Podlewanie
Ściółkowanie gleby pomaga chronić kwietnik przed szybkim odparowaniem wilgoci i atakami ślimaków. Ponadto mulczowany obszar rzadziej będzie wymagał pielenia i rozluźnienia. W przypadku dalii obfite podlewanie organizuje się 1-2 razy w tygodniu, z wyjątkiem pochmurnych dni. Ważne jest, aby podłoże pozostawało lekko wilgotne, ale nie podmokłe. W przeciwnym razie obszar z kwiatami może zostać zarażony zgnilizną.
Jeśli gromadzisz się w krzakach w okresach suszy i ekstremalnych upałów, będziesz w stanie zmniejszyć częstotliwość podlewania. Przed dodaniem wody uprawiana gleba jest delikatnie wygrabiana na bok, a gdy gleba zostanie nasycona wilgocią, podłoże wraca na swoje pierwotne miejsce.
Top dressing
W okresie intensywnej wegetacji dalię należy karmić co najmniej dwa razy w miesiącu. Stosowane są kompozycje zarówno pochodzenia mineralnego, jak i organicznego. Górny opatrunek naprzemiennie ze sobą.
Napar z dziewanny lub rozpuszczone ptasie odchody to doskonały nawóz organiczny dla dalii. Saletra amonowa ma równie skuteczny wpływ na rozwój roślin. Zużycie substancji wynosi 15 g na 1 m2... Gdy pierwsze pąki zostaną aktywowane na łodygach, do podłoża dodaje się superfosfat i nawozy potasowe. Około 30 g nawozu pobiera się do wiadra z wodą. Rozwiązanie powinno wystarczyć na 8 nasadzeń.
Podwiązka kwiatów
Puste łodygi dalii są bardzo delikatne i łatwo łamią się przy silnych podmuchach wiatru. Aby zapobiec uszkodzeniu krzewów podczas złej pogody, łodygi są przywiązane do mocnych słupków lub ogrodzenia. Jeśli nie można było uniknąć uszkodzenia, na uszkodzony obszar zakładana jest opona. Potrzebujesz mocnej gałęzi, która utrzyma łodygę na miejscu. Jest zamocowany w taki sposób, aby zdeformowana część tulei nie zginała się. Jeśli pomoc zostanie udzielona krzewowi w odpowiednim czasie, uszkodzona łodyga w przyszłości może dać wspaniałe kwiaty.
Przycinanie
Aby kwiatostany dalii wyglądały na większe i dokładniejsze, musisz regularnie przycinać. Jesienią, gdy kończy się faza kwitnienia, pozostają tylko 3 zdrowe łodygi, a pozostałe pędy są całkowicie wycinane. Dzięki tej pielęgnacji w przyszłym roku kwiaty będą wyglądać znacznie atrakcyjniej.
Na szypułkach uszczypnij dodatkowe pąki. Zwiędłe kwiatostany przycina się, aby nie pobierały siły z krzaka. Latem przycinaniu podlegają również odmiany dalii, które należą do wysokich okazów. Są to pędy boczne, które są cięte, a następnie używane do rozmnażania przez sadzonki. Kaktus, pompon i inne małe odmiany rosnące samodzielnie mogą obejść się bez przycinania. Jeśli nie ma specjalnego czasu na zajęcie się kwiatem, pędy boczne tych gatunków mogą pozostać.
Szkodniki
Ślimaki często osadzają się na łodygach dalii.Pąki przyciągają skorki lub dwa ogony, które są niebezpiecznymi owadami wszystkożernymi. W celach leczniczych chora roślina jest co tydzień traktowana naparem z glistnika lub piołunu. Krzewy opryskuje się wieczorem.
W upalne dni części ziemi opryskuje się środkami owadobójczymi, aby pozbyć się mszyc, gąsienic, wciornastków i kleszczy. W porównaniu z innymi owadami mszyce atakują najczęściej dalie. Roztwór mydła, który jest przygotowany z wiórów mydła do prania, pomaga zwalczać mszyce. Uważa się, że taki środek ludowy jest nie mniej skuteczny niż ostre chemikalia.
Zbiór bulw dalii
Wykopane bulwy natychmiast po nadejściu pierwszych przymrozków. Po strząśnięciu powierzchni przylegającej ziemi odetnij liście, paski naramienne, skróć pędy, pozostawiając segmenty o długości do 10 cm. Niektórzy ogrodnicy zalecają najpierw odcięcie wierzchołków łodyg, a dopiero potem zebranie bulw z terenu . Ciecz dostająca się do nacięcia może doprowadzić do zgnilizny łodygi. Dlatego przygotowany materiał do sadzenia jest owinięty folią aluminiową. Bulwy dalii mają bardzo delikatne szyje. W związku z tym doświadczeni ogrodnicy rozpoczynają zbiory wczesnym rankiem, gdy pogoda jest sucha i słoneczna. Pod wieczór szyja stopniowo wysycha, skóra staje się mocniejsza. W stanie wysuszonym resztki ziemi są znacznie łatwiej strząsane z powierzchni.
Konieczne jest wyjęcie bulw z gleby zgodnie z określonymi zasadami, aby nie uszkodzić przyszłego materiału do sadzenia. Krzew jest wykopany z różnych stron, cofając się od środkowej łodygi w odległości 30 cm, dlatego wygodniej będzie przycinać długie korzenie. Widłami delikatnie nakłuwają glinianą bryłę, a następnie wypychają glebę w górę. Zgarniają nadmiar gleby i układają bulwy w taki sposób, aby nie stykały się ze sobą i szybciej wysychały. „Ziemniaki” wydobyte z gleby są myte pod wężem z bieżącą wodą w celu wypłukania bakterii chorobotwórczych.
Suszone bulwy dalii są przechowywane w chłodnym miejscu. Trzymanie pudełek obok baterii to błąd. Ponieważ nieoczekiwanie odczuwając ciepło, uśpione nerki mogą się wcześniej obudzić i umrzeć.
Jak przechowywać dalie zimą
Do przechowywania dalii w zimie wybiera się dobrze wysuszone bulwy. Na wilgotnym materiale może tworzyć się pleśń. Jednak przesuszenie jest również niebezpieczne. Jeśli powierzchnia jest zbyt sucha, wraz z nadejściem wiosennego upału wyklują się słabe pędy. Wszelkie uszkodzone i zgniłe obszary są odcinane, a kawałki posypywane węglem drzewnym. Aby zachować kołnierze korzeni, wierzchołki są traktowane kredą lub popiołem.
Bulwy dalii są przechowywane w dobrze wentylowanym miejscu, gdzie poziom wilgotności waha się w granicach 60-70%. Temperatura powietrza powinna wynosić 3-5 stopni. Najlepszym miejscem do przechowywania jest sucha piwnica. Jeśli jednak trzymasz warzywa w pobliżu, wilgotność w pomieszczeniu szybko wzrośnie. W takim przypadku prawdopodobieństwo powstania grzyba wzrośnie kilkakrotnie.
Zaleca się umieszczenie materiału w drewnianej skrzyni, po posypaniu na dnie odrobiną torfu. Uzupełnij piaskiem lub trocinami z drzew iglastych. Jeśli zauważy się, że powierzchnia powoli pokrywa się fałdami, zmarszczkami i wysycha, podłoże jest umiarkowanie nawilżone. Niewentylowana piwnica jest wentylowana kilka razy w tygodniu.
Bulwy dalii można przechowywać zimą nawet w mieszkaniu. W tym celu wybiera się najzimniejsze miejsce. Po wlaniu bulw do pudełka pojemnik jest przesuwany bliżej balkonu. Zamiast pudełek używa się plastikowych toreb. Wypełnione są piaskiem lub trocinami. Albo zawijają „ziemniaki” w gazetę, wkładają do torby lub kartonu. Jeśli temperatura jest zbyt niska, materiał sadzeniowy może zamarznąć.
W dusznych pomieszczeniach o dużej wilgotności znacznie trudniej jest zapewnić właściwe przechowywanie dalii. Aby chronić bulwy, są one pokryte parafiną. Czyste „ziemniaki” zanurza się na chwilę w parafinie rozpuszczonej w łaźni wodnej.Po odczekaniu, aż ciecz spłynie do końca, przetworzony materiał dalii przenosi się do toreb celofanowych zawierających trociny lub piasek i mocno wiąże.
W trakcie zimowania materiał nasadzeniowy jest regularnie badany. Z początkowymi śladami zgnilizny usuwa się uszkodzony obszar, a plasterki posypuje się węglem drzewnym lub zwilża brylantową zielenią.
Popularne odmiany dalii ze zdjęciami i opisami
Dalie są klasyfikowane według wyglądu kielicha. Zakład podzielony jest na 12 klas. Wraz z rozwojem hodowli odkrywane są nowe odmiany dalii. Rozważ szczegółowo kwiaty, które już zyskały popularność wśród wielu hodowców kwiatów:
Prosty
Zawierają tylko jeden rząd płatków. Kwitnący kwiat nie przekracza 10 cm, krzewy wydłużają się o 60 cm, proste odmiany to takie odmiany jak Princess Marie Jose z różowymi pąkami, Yellow Hammer z żółtymi pąkami i Orangeade, która zdobi kwietniki ognistymi czerwonymi główkami.
Anemon
Przeważa jeden lub kilka rzędów płatków, które przechodzą w kształt rurkowaty lub wydłużony. Kwiatostany mają 10 cm szerokości, pędy osiągają 60-90 cm. Z głównych odmian na uwagę zasługują żółtawa Lucy, Vera Higgins z brązowymi kwiatostanami i Come. Ostatnia odmiana wyróżnia się czerwonymi pąkami.
Kołnierz
Maksymalna średnica otwartych miseczek to 10 cm.Wysokość krzewów do 120 cm.Poza zewnętrznym łańcuszkiem płatków znajduje się również górny rząd składający się ze skróconych, ściśniętych płatków o innym kolorze. Popularność zyskały odmiany z kołnierzem: złocistoczerwona La Gioconda, beżowo-czerwona Chimborazo oraz Claire de Luna o cytrynowym odcieniu.
Piwonia
Wielkość pąków wynosi około 15 cm, płatki ułożone są w dwóch rzędach. Płatki rurkowate wystają pośrodku. Krzewy osiągają od 75 do 120 cm długości, odmiana jest rzadsza niż innych gatunków. Odmiany Symphonia i Fascination są szeroko rozpowszechnione.
Dekoracyjny
Szerokość kwiatów pełnych 8-25 cm Najdłuższe pędy osiągają 60 cm Posadzone w rabatach: David Howard - krótki, jasnopomarańczowy krzew, Thames Valley - przedstawiciel żółtych dalii, Jocondo - okaz o fioletowych miseczkach.
Kulisty
Średnica okrągłych, lekko spłaszczonych pąków frotte nie przekracza 15 cm, a wysokość krzewu to 120 cm Popularność zyskał Crichton Honey - efektowny krzew o ognistoczerwonych pąkach, szkarłatnej Doreen Hayes i cytrynowym Esmonde.
Pompon
Krzewy dalii z pomponu są ozdobione pięciocentymetrowymi pąkami, które zawierają rurkowate płatki z zaokrąglonymi lub tępymi końcami. Długość dorosłych roślin nie przekracza metra. Popularne wśród ogrodników to Hallmark bladofioletowy, lawendowy Willo's Violet i róż Noreen.
Kaktus
Kwiaty frotte osiągają szerokość od 8 do 25 cm, krzewy wznoszą się na wysokość 90-150 cm nad ziemią, płatki są wąskie i spiczaste. Główne odmiany to wysoka, wyprostowana, czerwonobrązowa Visit, gigantyczny różowy Danny, karłowaty żółty Pirouette i średniej wielkości czerwonawy Doris Day.
Półkaktus
U tego typu dalii średnica kwiatów wynosi około 8-25 cm, w sprzyjających warunkach krzewy dorastają do 1,5 m. Cienkie, brzegowe płatki zawijają się od środka do końców. Najbardziej znane odmiany to: miniaturowa żółtawa Yellow Mood, biała White Swallow i żółta Nantenan. Kwiaty wyglądają na znacznie większe. Autumn Fire wyróżnia się średnimi pomarańczowymi podwójnymi pąkami.
Nymphae
Bujne, regularne kwiatostany gatunków nimfean na zewnątrz przypominają wdzięczne główki lilii wodnych. Średnica kwiatów waha się od 7-20 cm, krzewy wydłużają się do 1,3 m. Do uprawy w ogrodzie stosuje się odmiany: różowawy Henry Hawk, śnieżnobiały Genette i fioletowe pociągnięcia pędzlem.
Mieszany
Mieszane odmiany dalii różnią się od tych opisanych wcześniej. Nazywa się je również hybrydami, ponieważ rośliny zebrały cechy kilku gatunków jednocześnie. Mowa o różnorodności kształtów kwiatostanów i szerokiej gamie odcieni płatków.Na otwartym polu występują dalie czarno-czarno-czerwone. Przyczyną pojawienia się chwytliwego koloru jest obecność pewnych pigmentów, a mianowicie antocyjanów. Wielu hodowców z całego świata próbuje wyhodować niebieską dalię, ale do tej pory ich pomysł się nie spełnił.
