Venidium to południowoafrykańskie zioło o efektownych kwiatach. Należy do rodziny Asteraceae. Zwykle w umiarkowanych szerokościach geograficznych Venidium jest uprawiane jako roślina jednoroczna, chociaż w ciepłych regionach południowych niektóre gatunki tego kwiatu mogą być uprawiane jako byliny.
Kwiatostany Venidium łączą zwykły kształt kwiatów słonecznika lub rumianku z niezwykłym barwnym kolorem. Dlatego nazywany jest również „rumiankiem afrykańskim”. Wielkość kwiatostanów może dochodzić do 14 cm Długie płatki Venidium mogą łączyć kilka kontrastujących odcieni i wyglądać dość efektownie na tle dużych nasyconych zielonych liści, klapowanych lub wycinanych. Znajdują się na całej długości łodygi. System korzeniowy kwiatu nie leży zbyt głęboko.
Rodzaj Venidium obejmuje około dwóch tuzinów gatunków, ale tylko kilka z nich można znaleźć w ogrodach na średnich szerokościach geograficznych. Ponadto, zgodnie z inną klasyfikacją, roślina ta należy do rodzaju Arktotis jako jedna z jego grup.
Uprawa Venidium z nasion
Venidium jest uprawiane z nasion metodą sadzonkową lub od razu wysiewając je w otwartym terenie. W takim przypadku łóżko ogrodowe należy wybrać jesienią. Miejsce przyszłego klombu jest starannie wykopywane, a do ziemi dodaje się piasek i kompost. Wiosną na łóżku ogrodowym wykonuje się małe otwory, umieszcza w nich nasiona i lekko posypuje ziemią. Możesz rozpocząć siew w drugiej połowie kwietnia.
Do uprawy Venidium odpowiednie jest bardzo jasne miejsce z żyzną glebą, w której woda nie stagnuje. Nie zaleca się zagęszczania nasadzeń, aby rosnące krzewy nie przeszkadzały sobie nawzajem. Dzięki dostatecznie dużym rozmiarom nasiona można natychmiast rozłożyć na żądaną odległość. Zaleca się usuwanie słabych sadzonek. Wbijając część sadzonek w inne miejsce, należy je przenieść razem z grudą ziemi.
Sadzonka Venidium
Metoda uprawy sadzonek Venidium również nie jest szczególnie trudna. Nasiona wysiewa się w pojemniku z pożywną glebą około początku marca, pogłębiając je o 0,5 cm, aby nie zacierać rowków, ostrożnie spryskuje się je, przykrywa folią i umieszcza w jasnym i ciepłym miejscu. Tak jak w przypadku każdej sadzonki, taka szklarnia musi być okresowo wentylowana i monitorowana pod kątem wilgotności gleby.
Zwykle pierwsze pędy pojawiają się w ciągu 10 dni. Jak tylko sadzonki staną się silniejsze, folię należy usunąć. Takie sadzonki są przenoszone na otwarty teren dopiero po przejściu wszystkich mrozów. Podczas sadzenia należy zachować odstęp 30 cm między roślinami, do czasu zakorzenienia się kwiatów należy je dokładniej podlewać i chronić przed bezpośrednim nasłonecznieniem.
Sadzenie i pielęgnacja Venidium na zewnątrz
Tryb nawadniania
Venidium jest jedną z roślin odpornych na suszę, więc może radzić sobie z wilgocią z opadów atmosferycznych.Ale w suche i gorące lato zaleca się podlewanie go mniej więcej raz na tydzień lub dwa, używając do tego dobrze osadzonej ciepłej wody. Po podlaniu można poluzować glebę w klombie i wyciągnąć wszystkie chwasty.
Wybór gleby
Venidium preferuje gleby pożywne, ale raczej luźne, dlatego zaleca się stosowanie nawozów i piasku na glebę. Jeśli gleba w okolicy jest kwaśna, należy obniżyć pH poprzez wapnowanie.
Nawozy
Venidium nie jest często karmione, tylko 2 razy w ciągu lata, przy użyciu preparatów mineralnych. Pierwsze karmienie przeprowadza się przed kwitnieniem, a drugie - w okresie pączkowania. Możesz również użyć do tego metod organicznych, na przykład dodając do ziemi słomę, ptasie odchody, muszle lub mączkę kostną.
Transfer
Z reguły dorosłe rośliny rosnące w ziemi nie są przenoszone w sezonie. Jeśli sadzonki wymagają przeszczepu, młode rośliny ostrożnie przenosi się do przygotowanego otworu wraz z kulką glebową. Na dnie otworu zaleca się ułożenie małej warstwy drenażowej.
Przeszczepione rośliny przykrywa się glebą, trochę zagęszcza i podlewa. Po posadzeniu można dodatkowo ściółkować kwietnik igłami lub trocinami.
Kwiat
Kwitnienie Venidium rozpoczyna się w czerwcu i trwa do wczesnej lub połowy jesieni, dokładniejsze daty zależą od wybranej odmiany. Jego duże kwiatostany mogą mieć dość szeroką paletę kolorów, w tym odcienie czerwieni, bieli, różu i pomarańczy z fioletowymi lub żółtymi plamami lub paskami u podstawy płatków. Po wyblaknięciu koszy powstają na nich nasiona, które można wykorzystać do rozmnożenia roślin w przyszłym roku.
Podobnie jak słonecznik, Venidium zwraca swoje kosze w kierunku słońca. Przy pochmurnej pogodzie i wieczorem kwiaty zamykają się. Wyjątkiem mogą być tylko niektóre nowoczesne odmiany.
Przycinanie i podtrzymywanie
Wysokie krzewy Venidium mogą się rozpaść i wymagać wsparcia. Pomoże im zachować stabilność podczas silnych wiatrów i opadów, które mogą złamać lub przygwoździć długie szypułki do ziemi. Okresowe szczypanie wierzchołków pomoże uformować pełniejszy krzew.
Cięcie nasadzeń powinno służyć celom sanitarnym i estetycznym, a także zapobiegać samosiewowi. Terminowe usuwanie więdłych kwiatów przedłuży okres kwitnienia i sprawi, że będzie bardziej obfity. Wraz z więdnięciem koszy łodyga jest przycinana prawie do poziomu gruntu, na jej miejscu powstają jednocześnie dwa nowe pąki.
Przygotowanie do zimy
Na zewnątrz Venidium może hibernować tylko w krajach południowych. Ogrodnicy z bardziej północnych szerokości geograficznych używają rośliny jako rośliny jednorocznej, ponieważ żadne schronienie nie uchroni jej przed mrozem. Wiosną jego nasiona ponownie wysiewa się w glebie lub pojemniku.
Metody rozmnażania Venidium
Do rozmnażania Venidium używa się nasion zakupionych w sklepie lub zebranych z własnych nasadzeń. Wysiewa się je w ziemi wiosną lub najpierw wysiewa się na sadzonki, później przenosząc gotowe sadzonki do łóżek. Metodę sadzenia wybiera się, jeśli konieczne jest dokładne pozyskanie nasion z krzewów - wenidium zasiane w glebie zakwitnie później, a ich owoce mogą nie mieć czasu na dojrzewanie przed mrozem. Dojrzewanie nasion zajmuje około miesiąca.
Pomimo tego, że rośliny mogą samosiewać, nawet dojrzałe nasiona, wpadające w ziemię, nie mogą zimować. Z tego powodu, aby mieć pewność, że w przyszłym roku pojawią się nowe rośliny, zaleca się zbieranie i wysiewanie nasion wiosną.
Choroby i szkodniki
Głównym szkodnikiem Venidium są mszyce. Osiedlenie się na krzakach prowadzi do ich więdnięcia i całkowitej śmierci krzewu. Aby zwalczyć owady, użyj leku "Actellik", traktując krzaki zgodnie z instrukcjami.
Z powodu nadmiernie wilgotnej gleby i wysokiej wilgotności na krzakach może rozwinąć się mączniak prawdziwy lub rdza. W takim przypadku wymagane jest traktowanie roślin mieszaniną Bordeaux, a także skorygowanie reżimu nawadniania.Silnie porażone krzewy zaleca się usunąć ze wspólnego rabatu, aby nie zainfekować reszty nasadzeń, a także przeprowadzić ich zapobiegawcze leczenie.
Venidium w projektowaniu krajobrazu
Wprawdzie uprawa Venidium ma pewne trudności, ale dbanie o rośliny opłaca się ich spektakularnym wyglądem. Eleganckie egzotyczne stokrotki pomogą zwrócić uwagę na klomby. Będą dobrze wyglądać zarówno w pojedynczych nasadzeniach, jak iw grupach o innych kolorach. Takie krzewy mogą wyglądać nie mniej jasno i interesująco nie tylko w zwykłych klombach, ale także na alpejskich wzgórzach.
Odmiany karłowate Venidium nadają się do uprawy w doniczkach i pojemnikach. Przy pomocy wieloletnich odmian można ozdobić ogród zimowy, jeśli jest wyposażony w oświetlenie. Kwiaty nadają się również do cięcia - w bukiecie utrzymują się około tygodnia.
Rodzaje i odmiany Venidium ze zdjęciem
Bujne venidium
To wspaniały Arctotis. Uważany jest za najczęstszy podgatunek. Nawet w naturze istnieje jako rocznik. Tworzy krzew o wysokości do 70 cm i ma duże kwiatostany przypominające rumianek. W sezonie tworzy piękny krzew z dużą ilością liści i kwiatów. Okres kwitnienia trwa przez całe lato, kwiatostany zastępują się nawzajem, a nasiona zawiązuje się w miejsce usychających kwiatów.
Prince Zulu
Bujna odmiana Venidium. Tworzy rozłożyste krzewy do 70 cm wys. Pędy pokryte drobnymi, ciemnozielonymi liśćmi. Płatki są białe, ale u podstawy są fioletowe paski. Środkowa część kwiatu jest brązowa. Liście i łodyga rośliny są lekko owłosione. Kwitnienie trwa przez całe lato.
Amaretto
Tworzy wyższe (do 80 cm) krzewy. Liście są intensywnie zielone, pokryte grubymi włoskami. Kwiatostany są dość duże i dzięki pomarańczowym płatkom przypominają koszyczki słonecznika. Na płatkach u podstawy znajduje się fioletowy pasek. Rdzeń jest ciemnobrązowy. Gatunek ten kwitnie również od czerwca do jesieni.
Pomarańczowy
Odmiana mieszańcowa do 70 cm wys. Tworzy rozłożyste krzewy z dojrzewającymi zielonymi liśćmi. Szypułki są wysokie, kwiatostany są duże. Pomarańczowe płatki mają ciemniejszą podstawę i oprawiają ciemny rdzeń. Kwitnienie jest dłuższe i może trwać do października.
Biały
Bardziej miniaturowy typ z krzewami do 60 cm wysokości. Liście owłosione, kwiatostany średnie. Płatki są białe, z pomarańczowymi i fioletowymi plamami u nasady. Rdzeń jest ciemnobrązowy, prawie czarny. Może kwitnąć do października.
