Khirita to wyrafinowany i delikatny kwiat należący do rodziny Gesnerievów. Ojczyzną tego niewymiarowego kwiatu, którego gatunkiem mogą być zarówno rośliny jednoroczne, jak i byliny, są tropikalne regiony Azji. Roślina uwielbia gleby wapienne i woli osiedlać się na zboczach gór i stromych klifach.
Hirita ma wiele odmian, różniących się między sobą obecnością łodygi lub rozety, liczbą i kształtem liści. Liście wahają się od owalnych do lancetowatych, przeważnie owłosione, ale są też rośliny o liściach gładkich. Najbardziej charakterystyczną cechą wszystkich hiritis jest rurkowaty i lekko wydłużony kształt kwiatów. Najczęściej kwiaty są liliowo-niebieskie, ale mogą mieć żółte lub białe obrzęki i kontrastowe gardło. Szypułki wyłaniają się z zatok liściowych i są w stanie wyprodukować nie jeden, ale trzy lub cztery pąki. Owoce powstałe po kwitnieniu to pudełka wypełnione małymi nasionami.
Opieka Hirita w domu
Lokalizacja i oświetlenie
Konieczne jest uprawianie rośliny w jasnym rozproszonym świetle okien zachodnich lub wschodnich. Kwiat nie znosi bezpośrednich promieni słonecznych, ale dobrze czuje się przy sztucznym oświetleniu. Aby utworzyć symetryczną rozetę, hiritu jest okresowo obracany wokół własnej osi.
Temperatura
Najlepszy reżim termiczny dla kwiatu wynosi od 18 do 24 stopni. Zimą roślinie wystarczy 15 stopni. Khirita to roślina z warunkowym okresem spoczynku: gdy jest chłodna, jej żywotna aktywność zwalnia, gdy jest ciepło, rośnie i kwitnie przez całą zimę. Nie jest konieczne, aby specjalnie tworzyła warunki na chłodną zimę.
Wilgotność powietrza
Aby w otaczającej przestrzeni było więcej wilgoci, kwiat można umieścić na palecie, na którą wylewa się ekspandowaną glinę lub mokry torf. Nie trzeba spryskiwać puszystych liści hirity, zacznie boleć.
Podlewanie
Piękno w pomieszczeniu warto podlewać tylko wtedy, gdy górna kula gleby wyschnie. Kwiat nie toleruje podlewania - korzenie gniją i giną, ale mała „susza” hirita jest całkiem zdolna do tego. Ta właściwość jest nadawana roślinie przez mięsiste, twarde liście. Optymalne jest podlewanie denne - w ten sposób woda nie przedostaje się na liście. Jeśli hiritu jest trzymany w warunkach zimowych, jest rzadziej podlewany.
Gleba
Gleba pod krzewy to mieszanka gleby liściastej i darniowej z piaskiem w proporcjach 2: 1: 0,5 lub mieszanina ziemi darniowej, liściastej, próchnicznej z piaskiem - 3: 2: 1: 1. Dobrze jest dodać do gleby węgiel drzewny, a także do drenażu, który odciągnie nadmiar wilgoci niepotrzebnej roślinie. Możesz wziąć gotowe kompozycje na Saintpaulia.
Top dressing i nawozy
W miesiącach wiosenno-letnich roślinę nawozić kompozycjami na kwitnienie, gdzie zawartość fosforu i potasu jest wysoka.
Transfer
Nie ma potrzeby przeszczepiania hiritu co roku. Optymalna częstotliwość to raz na dwa do trzech lat. Doniczka ma średnicę tak, aby liściasta rozeta wystawała poza jej krawędzie.
Reprodukcja kwiatu hirita
Khirita rozmnaża się zarówno przez nasiona, jak i wegetatywnie.
Rozmnażanie nasion
Rośliny jednoroczne najlepiej uprawiać z nasion. Wysiewa się je na wilgotnym podłożu w drugiej połowie lutego bez osadzania w ziemi i posypywania glebą, gdyż kiełkowanie następuje na powierzchni. Szkło jest umieszczone na górze, aby zapobiec wysychaniu i stworzyć wilgotne środowisko. Nasiona najlepiej wylęgają się w temperaturze 24-26 stopni. W tym trybie sadzonki można zobaczyć już po 12-14 dniach. Jeśli temperatura jest niższa, proces ten często trwa miesiąc i może być nierównomierny.
Gleba, w której znajdują się nasiona, musi być nawilżana podczas wysychania. Wschodzące sadzonki mają zapewnione dobre doświetlenie przez 12 godzin, a podłoże zwilża się strzykawką lub strzykawką. Zapobiega to przedostawaniu się wody do liści chirit i ich rozkładowi.
Po tym, jak sadzonki mają liście liścienia, są już w stanie tolerować kilof. Jeśli liczba roślin jest niewielka, można je przesadzić po uformowaniu pierwszego prawdziwego liścia. Zbieranie odbywa się bardzo ostrożnie, ponieważ młode włosie są bardzo delikatne i łatwo się łamią. W przypadku zerwania liść wyjmuje się, a jego miejsce posypuje sproszkowanym węglem drzewnym (można rozgnieść tabletkę z węglem aktywnym).
Rozmnażanie przez sadzonki
Wieloletnie khirity, oprócz rozmnażania nasion, są również uprawiane wegetatywnie, na przykład przez sadzonki liści.
Aby to zrobić, zdrowy, dobrze uformowany, ale nie stary liść jest odcinany ostrzem z wylotu, cięcie jest suszone, zabieg grzybobójczy jest wykonywany i umieszczany w małym pojemniku całkowicie pionowo lub odcinając wierzchołek do zapobiegają wzrostowi samego liścia. Umieść w ciepłym miejscu, przykryte folią. Jeśli sadzi się kilka sadzonek, upewnij się, że wszyscy są równomiernie oświetleni. Za około półtora miesiąca pojawiają się młode kiełki. Kiedy dorosną, zanurza się je w oddzielnych doniczkach.
Hiritu można rozmnażać za pomocą kawałka liścia. Jest zawijany od spodu, układany na desce, a pięciocentymetrowe paski są cięte ostrzem prostopadłym do żyłki - posłuży jako ogonek.
Materiał jest pogłębiony podstawą cięcia w małe rowki pod kątem 45 stopni, robiąc odstęp 3 cm i lekko zagęszczając ziemię wokół. Pojemniki z przyszłymi roślinami można również potraktować fungicydem i przenieść do ciepłego (20 stopni i wyżej) miejsca i przykryć polietylenem. Szklarnię należy codziennie wentylować. Podlewanie odbywa się przez paletę. Po pięciu do ośmiu tygodniach pojawią się kiełki. Górna i dolna część ulotki nie są używane do reprodukcji chirit.
Choroby i szkodniki
Najczęściej Khirit cierpi na inwazje wełnowców, pochwy, wciornastki, przędziorków, mączlik.
Jeśli roślina jest nadmiernie podlewana, nie jest niczym niezwykłym, że na wszystkich częściach rośliny tworzy się szara pleśń.
