Blednica

Chloroza jest powszechną chorobą roślin. W liściach dotkniętych chlorozą zaburzona jest kolejność produkcji chlorofilu, przez co zmniejsza się aktywność ich fotosyntezy.

Chloroza może wpływać zarówno na kwiaty domowe, jak i rośliny ogrodowe i ozdobne. Ale nie każdy ogrodnik zwraca należną i terminową uwagę na ten problem - utrata liści dekoracyjnych często wydaje się być tylko drobną wadą, która nie może znacząco wpłynąć na stan nasadzeń. Tymczasem trudności z produkcją chlorofilu mogą wpłynąć nie tylko na urodę roślin, ale także na ich produktywność, a niekiedy doprowadzić do całkowitego obumarcia krzewów.

Oznaki chlorozy świadczą również często o niewłaściwych warunkach wzrostu, złym lub nieodpowiednim stanie gleby na stanowisku, a także o braku lub nadmiarze niektórych substancji w glebie. Im szybciej pozbędziesz się tej choroby, eliminując przyczyny jej występowania, tym większe masz szanse na odzyskanie pięknych kwiatów lub utrzymanie pełnych zbiorów.

Oznaki i przyczyny chlorozy

Wśród głównych objawów chlorozy u roślin:

• Przedwczesne zażółcenie młodych liści. Jednocześnie ich żyły zachowują swój zielony kolor.
• Świeże liście stają się mniejsze.
• Liście zaczynają się zwijać na krawędziach.
• Liście i kwiaty odpadają.
• Występuje deformacja pąków lub kwiatów.
• Górne części łodyg wysychają.
• Stan systemu korzeniowego pogarsza się, w najgorszym przypadku roślina może nawet umrzeć.

Choroba dzieli się na kilka typów:

• Zakaźna chloroza. Jego przyczyna leży w działaniu wirusów, bakterii lub grzybów. Z reguły taką chorobę przenoszą szkodliwe owady. Szkodliwe mikroorganizmy mogą niezależnie dostać się do tkanek słabych roślin. Zwykle taka chloroza jest uważana za nieuleczalną, można jej zapobiec tylko w odpowiednim czasie. Im silniejsza odporność nasadzeń i ich odporność na choroby, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że będą cierpieć na taką chorobę.
• Niezakaźna chloroza. Taka choroba jest spowodowana nieprzestrzeganiem zasad uprawy roślin. Ta chloroza jest również nazywana funkcjonalną lub organiczną. Za jedną z najczęstszych przyczyn jego rozwoju uważa się niekorzystny klimat lub niewłaściwie dobraną glebę, charakteryzującą się brakiem składników odżywczych. Jeśli podłoże zawiera zbyt mało siarki, azotu, magnezu, żelaza, cynku, wapna lub białek niezbędnych dla rośliny lub jego kwasowość nie odpowiada wymaganiom rośliny, korzenie krzewu nie będą w stanie przyswajać składników pokarmowych z ziemia. Niewystarczający drenaż, a także urazy korzeni lub częste zastoje wilgoci można uznać za inne przyczyny takiej chlorozy. Bliskie sadzenie lub nadmiar dwutlenku siarki może również pogorszyć sytuację. Czasami pojawia się chloroza z powodu nieprzestrzegania prawidłowego płodozmianu nasadzeń.Choroba może rozwinąć się szczególnie szybko na gatunkach roślin, które nie są na nią odporne. Organiczny typ chlorozy można wyleczyć, ale im szybciej podejmie się działanie, tym łatwiej będzie sobie z nią poradzić i wskazać przyczynę zmiany.
• Mutacyjne. W tym przypadku chloroza jest mutacją genu i może być dziedziczona. Ze względu na to, że takie zmiany wpływają na kolor liści roślin, cecha ta jest często wykorzystywana w hodowli przy hodowli różnorodnych odmian i form.

Leczenie chlorozy

Zakaźny typ chlorozy jest uważany za nieuleczalny. Aby zapobiec przedostawaniu się bakterii z zarażonego krzewu do sąsiednich nasadzeń, chore okazy należy natychmiast wykopać, a następnie zniszczyć.

Możesz pozbyć się organicznej chlorozy poprzez odpowiednie zabiegi. Zwykle pojawia się w związku z tym, że rośliny zaczynają cierpieć na niedobór pierwiastków śladowych w wapiennej glebie. Obfitość wapna uniemożliwia korzeniom rośliny pobieranie żelaza z gleby, wytrącając ją. Żelazo jest jednym z najważniejszych pierwiastków do fotosyntezy, dlatego najczęściej krzewy z chlorozą cierpią na jego niedobór. Ale problemy mogą również wynikać z braku innych substancji wapiennych zaangażowanych w proces produkcji chlorofilu. Z reguły ich brak ma różne przejawy wizualne. Dlatego dokładne określenie niedoboru pierwiastka pomoże najszybciej wyleczyć rośliny.

Aby zaradzić tej sytuacji, krzewy należy karmić związkami zawierającymi brakujący pierwiastek. Opatrunek górny można przeprowadzić zarówno na liście, jak iw zwykły sposób. Metoda dolistna pozwala na znacznie szybsze wchłanianie składników odżywczych, ale nie jest odpowiednia dla wszystkich roślin. Czasami roztwory są wstrzykiwane w gałęzie lub łodygi. Aby uzupełnić brak określonego pierwiastka, musisz użyć odpowiedniego leku:

• Jeśli brakuje żelaza, możesz potraktować krzaki chelatem żelaza, ferowitem, ferrylenem lub mikro-fe.
• Mąka dolomitowa, preparat Mag-Bor lub siarczan magnezu mogą usunąć niedobór magnezu.
• Przy braku siarki pomogą kalimagnezja, siarczan potasu, a także Azofosk lub Diammofosk, zawierające siarkę. Produkty te, oprócz samej siarki, zawierają również inne pierwiastki. Z tego powodu należy je dobierać pod kątem okresu rozwoju krzewu - dla roślin już kwitnących nie będą potrzebne suplementy azotu.
• Niedobór cynku uzupełnia tlenek cynku, superfosfat cynku lub siarczan cynku.
• Niedobór wapnia zwykle obserwuje się w kwaśnej glebie. Pomoże w tym popiół drzewny, wapno gaszone lub zwykłe skorupki jaj. Azot może również wpływać na wchłanianie wapnia przez roślinę. Amoniak zmniejsza stopień jego spożycia, a azotany - zwiększa.

Profilaktyka

Możesz z wyprzedzeniem spróbować zapobiec niezakaźnej chlorozie, regularnie dodając do gleby niezbędne mineralne lub organiczne dodatki. Jeśli nie można określić brakującego pierwiastka, najłatwiej jest zastosować złożone preparaty zawierające całą listę substancji niezbędnych do rozwoju roślin. Są prezentowane w sklepach w dość szerokim asortymencie.

Rośliny preferujące gleby lekko kwaśne można okresowo podlewać wodą z dodatkiem ziarenek kwasu cytrynowego. Zazwyczaj takie podlewanie przeprowadza się raz w tygodniu. To ochroni glebę przed nadmierną alkalizacją spowodowaną użyciem zbyt twardej wody. Ponadto do sadzenia nie należy używać gleb ciężkich, słabo przepuszczalnych dla powietrza i wody.

Istnieje również szereg środków zapobiegających wystąpieniu zakaźnej postaci chlorozy. Wszystkie narzędzia ogrodnicze należy przecierać alkoholem przemysłowym lub gotować przed i po użyciu. Przed sadzeniem gleba jest traktowana środkami dezynfekującymi. Nasiona lub bulwy roślin są przed sadzeniem traktowane fungicydem. Próbują zniszczyć szkodniki na nasadzeniach natychmiast po ich pojawieniu się.

Chloroza upraw warzyw

Chloroza pomidorów

O organicznej chlorozie pomidorów świadczy ich powolny wzrost, żółknięcie lub latanie, a także zwijanie się liści. Wszystkie te oznaki mogą wskazywać na silne niedopełnienie, ale jeśli przyczyną na pewno nie jest brak wilgoci, należy określić, jakiej substancji brakuje nasadzeniom. Każdy rodzaj niedoboru minerałów ma swoje własne zewnętrzne oznaki:

• Z powodu braku azotu pomidory spowalniają rozwój, ich łodygi szybko rosną bujnie, a stare liście blakną i żółkną. Owoce dojrzewają bardzo szybko, ale ich wielkość pozostaje niewielka.
• Brak potasu objawia się efektem „przypalenia” obrzeża starych liści. Następnie zaczynają żółknąć i odpadają. W zaawansowanym przypadku chloroza rozprzestrzenia się na młodsze liście. Same pomidory nabierają w środku ciemnych pasków.
• Niedobór fosforu powoduje spowolnienie tempa wzrostu i przerzedzenie pędu głównego. Liście stają się lekko fioletowe, a ich brzegi są zawinięte. Następnie płytki zaczynają wysychać i odpadają.
• Brak wapnia prowadzi do uszkodzenia górnych, młodszych liści. Żółkną i zdeformowane. Na powierzchni płytek pojawiają się nekrotyczne obszary, które stopniowo pokrywają cały liść jako całość. Na owoce takich roślin może wpływać zgnilizna wierzchołkowa.
• Niedobór miedzi najczęściej występuje w pomidorach rosnących w glebie torfowej. Ich stare liście jaśnieją, a młode - kurczą się. Łodygi tracą swój ton, a pąki odpadają, nie otwierając się całkowicie.
• Niedobór magnezu pojawia się jako żółto-zielone plamy na starych liściach. Stopniowo stają się szare, a następnie brązowe. Później liście zaczynają wysychać i odpadać, a owoce nadal szybko dojrzewają, ale są małe.
• Niedobór boru to wysychanie wierzchołka rośliny i powstawanie nadmiernej liczby bocznych odgałęzień. Na samych pomidorach mogą pojawić się suche obszary.

Brakujące substancje są wprowadzane bezpośrednio do gleby lub opryskiwane liśćmi roślin. Jeśli pojawiają się oznaki wirusowej chlorozy, zaatakowany krzew należy natychmiast usunąć, a miejsce, w którym rośnie, zdezynfekować, rozlewając go nadmanganianem potasu lub fungicydem.

Chloroza ogórków

Chloroza na tych warzywach zaczyna się od zażółcenia granicy i nerwów liści. Ale te znaki nie zawsze wskazują na niedobór żelaza w glebie. W takim przypadku tylko specjalista może zwykle znaleźć dokładną przyczynę problemu. Aby nie tracić czasu na szukanie źródła choroby, łatwiej z góry zapobiec jej wystąpieniu. Aby to zrobić, kilka tygodni przed siewem lub sadzeniem sadzonek na łóżka nakłada się humus. Ten nawóz jest uważany za uniwersalną profilaktykę chlorozy ogórka. Zawiera wszystkie niezbędne dla rośliny pierwiastki, aw takiej formie ogórki z pewnością będą w stanie je przyswoić. Wprowadzenie kompozycji mineralnych może nie dać pożądanego efektu - mogą zawierać substancje, które wręcz przeciwnie, zaszkodzą rozwojowi krzewów.

Na grządki nakłada się kompost w dużej objętości, pogłębiając go o około 5-7 cm Przygotowaną glebę obficie podlewamy. Kilka dni po takich zabiegach można bezpiecznie sadzić ogórki na łóżku ogrodowym.

Chloroza upraw owoców i jagód

Chloroza winogron

Winogrona należą do upraw najbardziej podatnych na rozwój chlorozy. Dotknięty nim krzew winogronowy spowalnia tempo swojego rozwoju i zaczyna przynosić znacznie mniej owoców. Rozwój organicznej choroby często wiąże się ze zbyt zasadową glebą, na której rosną winogrona. W takim przypadku jego korzenie nie mogą otrzymać wystarczającej ilości żelaza. Wraz z węglanem w winogronach mogą również rozwinąć się chlorozy związane z brakiem magnezu, manganu, miedzi, siarki czy cynku. Inną przyczyną choroby może być nadmiar siarkowodoru w glebie - zdarza się to zwykle na ciężkich, słabo odwodnionych glebach w zimne i zbyt deszczowe dni.

Zakaźna choroba winogron jest zwykle przenoszona przez nicienie.Ta choroba jest często nazywana żółtą mozaiką, ale pojawia się dość rzadko.

Chlorozę na liściach winogron można wykryć za pomocą następujących znaków:

• Między nerwami liści pojawiają się jasnożółte plamki o różnych odcieniach.
• Starsze liście stają się blade, podczas gdy młode liście zwalniają i nabiorą jasnego cytrynowego odcienia. Z biegiem czasu liście zaczynają odpadać.
• Międzywęźla na świeżych pędach są skracane.
• Winogrona w gronach stają się mniejsze.

Najczęściej oznaki chlorozy na nasadzeniach pojawiają się już wiosną lub pod koniec lata. Możesz określić rodzaj choroby za pomocą prostego testu. Na jasnym arkuszu, który stracił swój zwykły kolor, nakłada się roztwór chelatu żelaza w postaci paska lub wzoru. Po dniu traktowana część liścia powinna nabrać ciemnozielonego koloru. To pokaże, że chloroza nie jest zakaźna. Leczenie takiej choroby wymaga szeregu procedur.

Nasadzenia są karmione witriolem żelaza, a liście karmione solami żelaza. Takie działania pomogą przywrócić normalny proces fotosyntezy, chociaż nie są one uważane za pełnoprawne leczenie. Opryskiwanie krzewów powtarza się co tydzień. W tym samym czasie gleba między rzędami jest koniecznie wykopana i ściółkowana. Pomoże to poprawić wentylację gleby. Witriol żelaza i siarczan potasu pomogą pozbyć się w nim nadmiaru alkaliów. W ramach walki z chlorozą wapienną pomocne będą chelaty żelaza. Liście należy spryskać roztworem kwasu siarkowego, a do gleby dodać siarczan amonu. Jednocześnie zaleca się wykonywanie zabiegów wodą rozgrzaną na słońcu - uchroni to krzewy winogron przed dodatkowym stresem spowodowanym zimnym podlewaniem.

Aby zapobiec pojawianiu się organicznej chlorozy, konieczne jest początkowe preferowanie odmian najbardziej odpornych na jej występowanie. Z reguły należą do europejskich (Aligote, Cabernet, Muscat, Riesling itp.). Obficie owocujące odmiany o czerwonych owocach są najbardziej podatne na rozwój chlorozy - pochłaniają najwięcej żelaza. Odmiany amerykańskiej selekcji również są uważane za słabe: ich odporność ma na celu ochronę przed innymi chorobami, a nadmiar wapnia w glebie może stać się dla nich destrukcyjny.

Nawet po wybraniu odpowiedniej odmiany rośliny należy umieścić w pobliżu krzewów, które poprawią skład gleby. W tym celu odpowiedni jest każdy rodzaj zielonego nawozu. Sadzenie koniczyny, łubinu, lucerny lub słodkiej koniczyny pomoże zmniejszyć zawartość wapnia w glebie.

Aby zapobiec chorobie na wiosnę, wiosną pod każdy krzew winogronowy wprowadza się około 0,5 kg siarczanu żelazawego. Ponadto rośliny należy systematycznie nawozić kompleksowym roztworem pożytecznych pierwiastków (manganu, cynku itp.), Stosując go jako opatrunek dolistny.

Jeśli rośliny cierpiały już w zeszłym roku na chlorozę, należy podjąć szereg działań wzmacniających również od wiosny nowego sezonu. Przed przebudzeniem pąków nasadzenia winogron są spryskiwane mieszaniną Bordeaux lub roztworem siarczanu miedzi. W okresie kwitnienia liści krzewy zasilane są azotem. Rosnące pędy są traktowane roztworem siarki wapiennej i mieszanki Bordeaux w niskim stężeniu. Kiedy jajnik zacznie się formować, można potraktować krzaki roztworem siarczanu miedzi i roztworem koloidalnej siarki. Następnie zabiegi są tymczasowo wstrzymywane do czasu zbiorów.

Jeśli winogrona są chore na żółtą mozaikę, krzew będzie musiał zostać usunięty i spalony. Taka roślina prawie nie przyniesie owoców, ale będzie w stanie zainfekować resztę krzewów. Aby zapobiec wystąpieniu takiej choroby, rośliny kwitnące i sąsiednią glebę traktuje się roztworem siarczanu żelazawego.

Chloroza malin

Na maliny mogą również wpływać oba główne typy chlorozy. Organiczne powstają z braku pewnych mikroelementów lub z niewłaściwie dobranej gleby, w której korzenie krzewów nie są w stanie przyswoić potrzebnych im substancji.

Z powodu braku azotu liście stają się blade i żółte, a na krawędziach wysychają.Brak żelaza objawia się żółknięciem młodych liści, podczas gdy krawędzie płytek stają się brązowe. Chloroza boru najpierw atakuje stare liście, zaczynając od ogonka. Głód magnezu objawia się żółtymi plamami na liściach i powolnym wzrostem świeżych gałęzi. Jeśli maliny mają niedobór manganu, stare liście zaczynają żółknąć między nerwami. Podlewanie zbyt zimną wodą może również służyć jako początek rozwoju chlorozy.

Mozaika powodowana przez wirusy jest uważana za nieuleczalną. Takie krzaki trzeba będzie zniszczyć. Aby uniknąć jego rozwoju, należy przestrzegać następujących środków zapobiegawczych:

• Do sadzenia wybieraj odmiany malin, które są bardziej odporne na chlorozę. Należy również monitorować jakość materiału do sadzenia.
• Chwasty w pobliżu krzewów są regularnie usuwane, a gleba jest poluzowana.
• Krzewy są systematycznie karmione.
• Gleba powinna mieć dobrą warstwę drenażową, wilgotne obszary należy osuszyć.
• Owady ssące stają się głównymi nosicielami chorób wirusowych, powinny zostać zniszczone przy pierwszych oznakach pojawienia się. Możesz również wykonać leczenie profilaktyczne. Więc krzewy są spryskiwane wiosną przez mszyce, zanim pąki się otworzą. W tym celu stosuje się 3% roztwór Nitrafenu. Przed kwitnieniem można użyć roztworu Methylmercaptophos w zalecanej dawce. Zabieg tym środkiem powtarza się jeszcze raz, ale robi się to nie później niż 45 dni przed zerwaniem jagód.

Leczenie chlorozy organicznej rozpoczyna się od ustalenia przyczyny jej wystąpienia. Do gleby zbyt zasadowej dodaje się gips (około 110 g na 1 m2). Do podlewania krzewów używa się tylko wody podgrzanej na słońcu i dobrze osadzonej wody. Jeśli gleba jest podmokła, należy ograniczyć podlewanie.

Zaprawianie dolistne odpowiednimi nawozami pomoże przeciwdziałać chlorozie azotowej, ale należy je wykonać co najmniej 3 tygodnie przed zerwaniem jagód. Nawozy, w tym bor, można aplikować około 3 razy w sezonie, co nie tylko wyleczy jego niedobór, ale także poprawi smak i szybkość dojrzewania jagód. Brak żelaza czy manganu zostanie skorygowany przez ich chelaty, zabiegi można wykonywać kilkakrotnie.

Chloroza truskawek

Przyczyny uszkodzeń krzewów truskawek są zwykle takie same, jak w przypadku malin. Objawy chorób w tych uprawach również nie różnią się.

Jeśli funkcjonalna chloroza na truskawkach rozwinęła się z powodu niedoboru żelaza, należy ją uzupełnić przy pierwszych oznakach choroby. Na przykład należy użyć roztworu Ferovit lub Helatin (około 12 mg na 10 litrów wody). Kompozycję wylewa się bezpośrednio pod krzaki. Liście truskawki można traktować roztworem siarczanu żelazawego.

Częstą przyczyną rozwoju choroby jest wapnowanie gleby, a także nadmiar miedzi. Ten pierwiastek zakłóca wchłanianie żelaza. Możesz sprawdzić nasadzenia pod kątem niedoboru żelaza w taki sam sposób, jak krzewy winogronowe. Na żółtym arkuszu chelatu żelaza coś jest napisane lub narysowane, jeśli truskawce naprawdę brakuje tego pierwiastka, w ciągu dnia obszar pokryty chelatem zmieni kolor na jasnozielony.

Zakaźnego typu choroby nie można wyleczyć, próby pozbycia się jej mogą zająć tylko dodatkowy czas, w którym choroba może rozprzestrzenić się na inne krzewy. W przypadku zmiany zakaźnej u truskawek łodygi i liście zaczynają żółknąć, a nowe międzywęźle nabierają niewielkiego rozmiaru. Jednocześnie świeże liście chorej rośliny mogą zazielenić się, ale taka manifestacja niestety nie może wskazywać na poprawę stanu krzewu.

Chloroza jabłkowa

Choroba objawia się tworzeniem żółtawych plam na blaszkach liści jabłoni. Żyły liściowe zachowują swój zielony kolor. Czasami wierzchołki liści mogą obumrzeć. Podobnie jak w przypadku innych roślin, organiczny typ choroby jabłoni jest zwykle spowodowany brakiem żelaza w glebie lub niewłaściwą jakością gleby, która uniemożliwia drzewu pobieranie niezbędnych składników odżywczych.

Dość łatwo jest się upewnić, że chloroza zaczęła się rozwijać właśnie z powodu braku żelaza.Należy dokładnie ocenić, gdzie liście zaczęły żółknąć - proces ten zaczyna się od wierzchołków gałęzi. Drzewo z takimi objawami należy spryskać chelatem żelaza lub środkami zawierającymi ten pierwiastek (Agrecol, Brexil itp.). Zabiegi przeprowadza się 2-3 razy z przerwą około 10-12 dni. Aby poprawić stan gleby, glebę w pobliżu pnia należy przelać roztworem siarczanu żelazawego (na 10 litrów wody wymagane będzie 100 g). Zastrzyki mogą pilnie pomóc roślinie pozbawionej tego pierwiastka. Leczniczą kompozycję siarczanu żelaza wlewa się do wcześniej wywierconego średniej wielkości otworu w beczce, a następnie zamyka się cementem.

Jeśli liście na gałęziach żółkną nie od góry, ale od dołu, rozwój chlorozy jest spowodowany brakiem azotu. Do leczenia takiej jabłoni najlepiej nadają się preparaty organiczne. Na przykład 5 kg zgniłego krowiego łajna dodaje się do gleby w obszarze koła pnia.

Żółknięcie liści pośrodku gałęzi młodych drzew wskazuje na brak potasu. Aby poprawić sytuację, do gleby wokół jabłoni dodaje się siarczan potasu (25 g na 1 m2 M).

Jeśli liść nabrał jasnożółtego koloru, ale jego żyłki pozostają zielone, na powierzchni talerza pojawiają się ciemne kropki, a krawędź wyschła - jabłoń nie ma manganu i magnezu. Taką jabłoń można nawozić popiołem drzewnym lub mąką dolomitową. W przypadku liści stosuje się roztwór siarczanu magnezu lub siarczanu magnezu i siarczanu manganu.

Jeśli wszystkie liście jabłoni żółkną, oznacza to, że jej korzeniom brakuje tlenu i siarki. Konieczne jest dodanie do gleby siarczanu potasu, siarczanu magnezu lub siarczanu amonu, a także próchnicy, obornika, gipsu lub Ammofosku. Aby poprawić przepływ powietrza do korzeni, należy regularnie poluzowywać glebę w pobliżu drzew i mulczować ją materią organiczną.

Z reguły najbardziej oczywiste przyczyny choroby pojawiają się dopiero we wczesnych stadiach uszkodzenia rośliny, kiedy tylko część jej liści zżółkła. Gdy całe drzewo zmieni kolor na żółty, znacznie trudniej będzie zidentyfikować brakujący element.

Na jabłoniach wirusowy typ choroby może objawiać się w dwóch postaciach. Każdy z nich jest wywoływany przez różne patogeny.

1. Chlorotyczna plamka pierścieniowa. Na liściach pojawiają się żółte kropki, składające się w wzór w kształcie pierścienia. Manifestacje są również zauważalne na owocach dotkniętych jabłoni. Blaszki liściowe zaczynają się deformować, a samo drzewo spowalnia jego wzrost - jego gałęzie są skracane, a grubość pnia nie zwiększa się. Dotknięta jabłoń traci odporność na mróz.
2. Mozaika. Jego oznaki wpływają na liście, pędy i owoce. Wzór pojawia się w postaci wyraźnych pasków lub plam. Plon z takiej jabłoni jest znacznie zmniejszony, a owoce dojrzewają z opóźnieniem.

Jednocześnie rodzaje chorób wirusowych, na które mogą cierpieć wiśnie i maliny, a także śliwki, pojawiają się dość rzadko na jabłoniach.

Brzoskwinia

Drzewa brzoskwiniowe są szczególnie wrażliwe na niedobór żelaza, dlatego stosunkowo często cierpią na chlorozę. Liście brzoskwini w początkowej fazie zmiany stają się żółto-zielone, a żyłki żółkną jednocześnie z samym liściem. Kiedy choroba rozprzestrzenia się na całą koronę, zaczyna latać, a wierzchołki gałęzi wysychają.

Chorzy chorzy znacznie tracą mrozoodporność, w następnym roku ich kora zaczyna pękać, a pędy rozwijają się wolniej. Stare gałązki wysychają bez tworzenia świeżego wzrostu. Kiedy pojawiają się pęknięcia, klej zaczyna się od nich wyróżniać. Zamrożone kapsułki należy ostrożnie wyjąć z beczki ostrym, sterylnym narzędziem. Następnie zmiany na korze są czyszczone i traktowane lekkim roztworem nadmanganianu potasu. Dalsza obróbka tego odcinka pnia będzie polegała na pocieraniu liśćmi szczawiu (zrobi to każdy pokarm lub koń), a następnie ranę zamyka się czystą gliną lub mieszanką świeżej dziewanny.

Jako metody leczenia funkcjonalnej chlorozy brzoskwini można zastosować te same środki, co w przypadku jabłoni.

Chloroza kwiatów

Chloroza hortensji

Hortensje należą również do roślin ogrodowych, które są podatne na rozwój choroby. Zazwyczaj gatunki kwiatów ogrodowych cierpią na chlorozę spowodowaną brakiem żelaza w glebie. Brak odpowiedniego zabiegu doprowadzi do zaburzeń metabolicznych krzewów, przez co nasadzenie znacznie się osłabi. Liście z taką chorobą nabierają bladożółtego koloru, chociaż jego żyły pozostają zielone.

Najłatwiej jest zapobiec rozwojowi takiej chlorozy lub spróbować ją wyleczyć we wczesnych stadiach choroby. Po wystąpieniu objawów liście hortensji należy spryskać chelatem żelaza lub dowolnym preparatem zawierającym tę substancję.

W przypadku znacznych zmian konieczne jest wprowadzenie związków zawierających żelazo pod korzenie nasadzeń. Na przykład możesz kilkakrotnie rozlać glebę obok nasadzeń roztworem siarczanu żelazawego lub azotanu potasu. Na 1 litr wody będzie potrzebne 40 g dowolnego produktu.

Chloroza petunii

Chloroza na petunii objawia się następująco: powierzchnia liścia zaczyna żółknąć z zielonymi żyłkami, brzegi zawinięcia liści, a następnie liście latają dookoła. Młode liście są zbyt małe, a kwiaty są zdeformowane. Wierzchołki pędów mogą zacząć wysychać. W tym przypadku cierpią również korzenie krzewów.

Zauważając takie objawy, podczas podlewania dodaj szczyptę kwasu cytrynowego do wody (0,5 łyżeczki na litr wody). Jeśli metoda nie przynosi widocznych ulepszeń, do wody dodaje się taką samą ilość siarczanu żelazawego, uzyskując w ten sposób domowy roztwór chelatu żelaza. Zabieg ten trwa do momentu, gdy na krzakach zaczną pojawiać się normalne liście. Aby poprawić proces, możesz odciąć nieotwarte pąki petunii. Pomoże to roślinie skierować całą swoją energię do procesu regeneracji. Zamiast siarczanu żelazawego czasami stosuje się inne związki zawierające żelazo.

Dokarmianie dolistne petunii nie jest uważane za skuteczne: owłosione liście rośliny, nie wspominając o kwiatach, nie zawsze dobrze znoszą nawet deszcz.

Krzewy dotknięte wirusowym typem choroby będą musiały zostać zniszczone.

Róże

W krzewach róż z chlorozą liście zaczynają równomiernie żółknąć, zachowując zielone żyłki. Najczęstszą przyczyną problemów jest niedobór żelaza. Często objawy choroby mogą pojawić się tylko na jednej roślinie z róż rosnących w pobliżu, a nie na wszystkich. Ponadto chloroza może również powodować nadmiar substancji chemicznej. nawóz zastosowany w poprzednim roku.

Leczenie należy rozpocząć na samym początku wiosny, przed sezonem wegetacyjnym. Dziewanna lub humus oraz preparat lub kompozycja zawierająca brakujące substancje są wprowadzane do gleby. Chore róże nie mogą być zapładniane azotem, ale należy je podlewać stopniowo. Dopóki krzewy nie zostaną w pełni przywrócone, można przeprowadzić nawożenie dolistne złożonymi kompozycjami, wybierając do tego pochmurne dni. Takie procedury są przeprowadzane do całkowitego przywrócenia nasadzeń. W tym okresie nie zaleca się przeprowadzania głębokiego przycinania przeciwstarzeniowego - tylko dodatkowo osłabi to rośliny.

Leki na chlorozę

Aby wyeliminować przyczyny organicznej chlorozy, stosuje się m.in.następujące środki zaradcze. Należy ich używać zgodnie z instrukcją.

• Agrecol - jest koncentratem substancji mineralnych. Może być stosowany przy niedoborze żelaza w roślinach domowych, balkonowych czy ogrodowych.
• Brexil - lek stworzony do leczenia chlorozy i zapobiegania ich rozwojowi. Zawiera mikro- i mezoelementy w formie chelatu, łatwo przyswajalne przez rośliny. Pod tą marką wytwarzana jest cała seria produktów, z których każdy ma na celu wyeliminowanie niedoboru określonego elementu. Wszystkie te fundusze są wykorzystywane na liście.
• kałamarz - stosowany jest jako kontaktowy środek grzybobójczy, działający dezynfekująco i służący jako mikronawóz.Lekiem jest siarczan żelaza-II zawierający tę substancję w postaci chelatu.
• Orton Micro-Fe - stosowany jako opatrunek dolistny. Kompozycja zawiera pierwiastki śladowe odpowiednie zarówno dla gatunków ogrodowych, jak i ogrodowych. Zawiera między innymi chelat żelaza, dzięki czemu może być stosowany w walce z chlorozą oraz służyć poprawie odporności roślin.
• Ferylene (Ferillen) - uniwersalny środek chelatujący odpowiedni do dolistnego stosowania roślin ozdobnych, kwiatowych, owocowych, jagodowych lub warzywnych. Wpływa pozytywnie na proces produkcji chlorofilu.
• Ferovit - pomaga poprawić fotosyntezę i przepływ powietrza do tkanek roślinnych. Może być stosowany jako środek leczniczy lub ochronny dla dosłownie każdej uprawy, w tym roślin warzywnych, ozdobnych, domowych lub owocowych. Zawiera koncentrat chelatu żelaza.
• Chelat żelaza - kompozycja będąca bezpośrednio chelatowaną formą żelaza, która pozwala roślinom najpełniej i najłatwiej przyswoić je.
• Helatin - inny środek na bazie chelatowanego żelaza. Służy zarówno do odżywiania korzeni, jak i do opryskiwania liści roślin dotkniętych chlorozą.

Tradycyjne metody leczenia

Popularnych sposobów na pokonanie chlorozy jest niewiele - w zapobieganiu i eliminowaniu tej choroby stosuje się głównie organiczne dodatki lub specjalistyczne preparaty z niezbędnymi dla rośliny mikroelementami.

Chelat żelaza, uważany za jeden z najlepszych sposobów walki z niedoborem tego pierwiastka, można przygotować samodzielnie na bazie siarczanu żelazawego. Musi być zmieszany z kwasem cytrynowym lub askorbinowym. W pierwszym przypadku 0,5 łyżeczki kwasu i jedną trzecią łyżeczki witriolu dodaje się do 1 litra zimnej przegotowanej wody. W drugiej 10 g witriolu rozcieńcza się w 1 litrze wody i dodaje 20 g kwasu askorbinowego. Domowe roztwory można podlewać lub spryskiwać nasadzeniami, ale należy je przechowywać w chłodnym miejscu nie dłużej niż dwa tygodnie.

Jednocześnie wielu ogrodników potwierdza skuteczność bardziej nietypowych środków zwalczania choroby. Aby więc wyeliminować niedobór żelaza pod chorymi krzakami lub w doniczce z chorym kwiatem, czasami zakopują stare zardzewiałe paznokcie, inne zardzewiałe przedmioty lub po prostu oczyszczają rdzę.