Asystasia (Asystasia) to kwitnąca roślina doniczkowa należąca do rodziny Acanthus, licząca około 20-70 gatunków. W naturze kwiat można znaleźć w Afryce Południowej lub w ciepłych tropikalnych regionach Azji. Do uprawy nadają się tylko dwa rodzaje.
Opis azistazji rośliny
W naszym klimacie azistazja jest w stanie w pełni rosnąć i rozwijać się wyłącznie jako roślina doniczkowa. Kwiat wygląda jak wiecznie zielony krzew. Pędy są proste, osiągają prawie metr wysokości. Blaszki liściowe mają ząbkowane krawędzie i ogonki w pobliżu podstawy. W koronie liście są mniejsze i bardziej spiczaste. Każdego roku roślina traci część swoich pędów, ale z pąków przyczepionych do łodyg rodzą się nowe łodygi. U dorosłych, wieloletnich krzewów występuje częściowo zdrewniały pień, który ostatecznie przekształca się w prawdziwy pień drzewa. Atrakcyjny wygląd azistazji nadają małe kwiatostany pachowe, przypominające kształtem dzwonki. Powstają z otwartych, zagiętych płatków, pomalowanych na biało, fioletowo lub fioletowo. Łuskę płatków wycina się kontrastującymi żyłkami. Długość kwiatostanu wynosi od 12 do 20 cm.
Domowa opieka nad azistazjami
Lokalizacja i oświetlenie
Do tej pory hodowcom udało się zebrać niewiele informacji o pochodzeniu i preferencjach tego kwiatu. Jednak jak pokazuje praktyka, azistazja nie toleruje niskich temperatur i słabo przeciągów, dlatego nadaje się tylko do uprawy w domu. Wraz z wieloma egzotycznymi tropikami potrzebuje jasnego rozproszonego światła. Umiarkowane ilości światła słonecznego również nie zaszkodzą krzewowi.
Temperatura
Najkorzystniejsza temperatura dla uprawy azistazji to 20-25 stopni latem i 12-18 stopni zimą. Ważne jest, aby umieścić doniczki z dala od przeciągów, ponieważ nagłe zmiany temperatury i chłodu mogą prowadzić do utraty liści. Roślina przechodzi w stan uśpienia, zwykle we wrześniu. Okres ten trwa kilka miesięcy.
Podlewanie
Kiedy azistazja zaczyna aktywnie kwitnąć, krzewy należy podlewać znacznie częściej. Nie zaleca się przesuszania wierzchniej warstwy gleby w pojemniku z kwiatem. Po rozpoczęciu okresu uśpienia należy zmniejszyć podlewanie. Wodę pobiera się w ustalonej temperaturze pokojowej. Jako nawóz wierzchni stosuje się kompozycje nawozów mineralnych przeznaczonych dla roślin ozdobnych w pomieszczeniach. Opatrunek wierzchni przeprowadza się wiosną w celu wzmocnienia sezonu wegetacyjnego i powtarza się co miesiąc do końca sezonu.
Gleba
Poniższe podłoże glebowe jest idealne dla rośliny, w której łączy się dwie części darni, dwie części gleby liściastej i jedną część piasku. Dno pojemnika pokryte jest grubą warstwą drenażową.
Transfer
Osobniki dorosłe są przeszczepiane, jeśli system korzeniowy w doniczce jest ciasny. Lepiej jest początkowo wybrać szeroki i głęboki pojemnik do sadzenia.Nowa doniczka powinna być o kilka centymetrów szersza niż stara. Zaleca się przeszczepianie azistazji metodą przeładunkową.
Przycinanie i szczypanie
Krzewy należy regularnie przycinać i szczypać, aby nadać im atrakcyjny kształt i zwartą sylwetkę. Podczas odcinania rosnących pędów ważne jest, aby nie uszkodzić pąków kwiatowych. Wierzchołki są ściągnięte dla większego krzaczastości. Bez tych prostych czynności roślina traci swoją atrakcyjność i wygląda na zaniedbaną.
Powielanie azistazji
Azistasia rozmnaża się za pomocą wierzchołkowych sadzonek łodyg. Często używają sadzonek łodyg pozostawionych po ścięciu. Sadzonki zanurza się w wodzie lub zwilżonej glebie, mieszając torf, piasek i torfowiec. Tworzenie korzeni jest wystarczająco szybkie. Aby przyspieszyć kiełkowanie pędów korzeni, sadzonki są przechowywane w ciepłym miejscu bez dodatkowego schronienia, a następnie przesadzane do osobnej doniczki wypełnionej żyznym podłożem.
Choroby i szkodniki
Azistasia rzadko jest dotknięta chorobami i szkodnikami, jednak przy dużej wilgotności gleby zaczynają rosnąć przędziorków, które żywią się sokiem komórkowym i zubażają łodygi. Za oznaki pojawienia się kleszczy uważa się tworzenie się białych kropek na powierzchni blaszek liściowych i pajęczyn. Szkodniki rozmnażają się bardzo szybko. Pozbycie się ich wymaga wiele wysiłku. Jako środek zapobiegawczy należy codziennie sprawdzać krzewy i utrzymywać wilgotność powietrza. Liście są okresowo myte lub wycierane wilgotną szmatką. Jeśli na krzakach pojawią się ślady tych ssących pajęczaków, części wegetatywne należy natychmiast potraktować chemikaliami, na przykład Aktellik, Fitoverm lub Aktara.
Stagnacja wody w systemie korzeniowym wywołuje rozwój zgnilizny. Z powodu błędów lub niedopatrzenia właściciela roślina może umrzeć. Problem został rozwiązany w następujący sposób. Kwiat usuwa się z doniczki, odcina zgniłe korzenie, a pozostałe zdrowe korzenie traktuje się roztworem grzybobójczym. Krzewy przesadza się do nowej gleby i dostosowuje częstotliwość podlewania.
Rodzaje i odmiany azistazji
Ze względu na to, że azistazja dopiero niedawno zyskała sławę w naszych szerokościach klimatycznych, wielu ogrodników często zastanawia się, jaka jest różnica między gatunkami, odmianami czy formami tej runy. Spośród gatunków uprawnych wyróżnia się tylko dwa gatunki kwitnących krzewów karłowatych.
Azistasia jest piękna - nazywana jest wiecznie zieloną rośliną południowoafrykańską, charakteryzującą się podłużnymi i ogonkowymi liśćmi. Brzegi blaszek liściowych są ząbkowane, na powierzchni odcina się fioletowe, białe lub różowe żyłki. Gatunek ten obejmuje również azistazje siatkowate, które mają unikalną siateczkę na liściach i specyficzny rodzaj żyłkowania.
Ganges Azistasia - rośnie głównie w Azji lub Afryce Południowej. Kolor kwiatów jest przeważnie biały lub kremowy, czasami występują formy roślin domowych z jasnofioletowymi kwiatostanami. Płatki mają ciemne smugi, które kontrastują z głównym kolorem. Gatunek ten przypisuje się drobnokwiatowym i różnobarwnym azystazjom, które mają różnorodną roślinność. Brzegi zielonych liści są otoczone białą obwódką, a na środku talerza znajduje się również biały pasek.
