Abelia

Abelia to krzew z rodziny wiciokrzewów. Rodzaj obejmuje około trzy tuziny różnych gatunków, które są zarówno roślinami liściastymi, jak i zimozielonymi. Ojczyzną Abelii są kraje Azji Południowo-Wschodniej. Tam woli rosnąć w skalistych obszarach na słonecznych zboczach. Ponadto abelia żyje w Meksyku.

Opis abelii

Abelia to kwitnący krzew osiągający 1-2 metry wysokości. W środowisku naturalnym wielkość rośliny może sięgać 4 metrów, ale przy wzroście w doniczce wysokość krzewów będzie znacznie skromniejsza. W zależności od surowości klimatu, w którym rosną gatunki abelia, ich krzewy mogą być zimozielone lub zrzucać liście przed nadejściem chłodów.

Abelia ma proste, jajowate liście ułożone w grupy po 3. Mają błyszczącą powierzchnię i bogaty zielony kolor, który jesienią zmienia się w purpurę lub brąz. Długość każdego liścia sięga 8 cm.

Kwiatostany powstają na wierzchołkach łodyg, a także w kątach górnych liści. Przypominają wiechy złożone z kilku (do 8 sztuk) kwiatów dzwonka z 5 płatkami. Ich długość może dochodzić do 5 cm, najczęściej wydzielają przyjemny aromat, który nasila się późnym popołudniem. Jednak rodzaj i intensywność zapachu mogą się różnić w zależności od rodzaju rośliny. U niektórych gatunków Abelia kwiatostany mają miodowy lub po prostu słodkawy aromat, podczas gdy inne mogą pachnieć bzem.

Krótkie zasady uprawy abelii

Tabela przedstawia krótkie zasady opieki nad Abelią w domu.

Opieka nad abelią w domu

Oświetlenie

Abelia jest uważana za roślinę kochającą światło, ale w szczególnie gorącym okresie musi być osłonięta przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, chociaż z powodzeniem toleruje półcień. W ciepłym sezonie gorące bezpośrednie promienie nie powinny padać na liście; takie oświetlenie jest dopuszczalne tylko w godzinach porannych lub wieczornych. Najlepiej trzymać roślinę przy oknach wschodnich lub zachodnich.

Latem pojemnik z Abelią można wynieść na zewnątrz, pozostawiając go tam do nadejścia chłodu w nocy. Dla buszu wybierają miejsce osłonięte od opadów atmosferycznych i silnych wiatrów, gdzie pada rozproszone światło. Aby zmiana warunków nie stała się stresem dla rośliny, uczy się, aby przejść na ulicę, a następnie zawczasu wrócić do domu. Zanim wniesiesz doniczkę do domu, krzew należy potraktować środkiem owadobójczym.

Temperatura

Latem Abelia preferuje umiarkowanie ciepły klimat: do 25 stopni. Roślina może zimować w chłodnym pomieszczeniu, ale temperatura w niej nie powinna spaść poniżej 10 stopni. Dopuszczalne jest również ciepłe zimowanie, ale w tym przypadku krzewy należy trzymać z dala od urządzeń grzewczych.

Podlewanie

Abelia w domu potrzebuje dużo wilgoci. W okresie rozwoju jest często i obficie podlewany. Zimą podlewanie jest ograniczone, zwłaszcza jeśli rośliny są chłodne, ale nie wysychają gleby.

Młode abelie są uważane za mniej odporne na suszę niż osoby dorosłe: ich system korzeniowy wciąż się formuje i wymaga większej ilości płynu. Uprawiane w ogrodzie podlewane są tylko młode krzewy. Reszta wilgoci jest potrzebna tylko w okresie suszy.

Wilgotność powietrza

Nie ma potrzeby opryskiwania abelii - może dobrze rosnąć nawet przy bardzo suchym powietrzu. Zamiast tego lepiej przewietrzyć pomieszczenie z rośliną częściej, krzewy należy chronić tylko przed zimnymi przeciągami.

Gleba

Abelia jest mało wymagająca dla składu gleby, ale preferuje gleby lekko kwaśne. Kolejnym warunkiem jest obecność warstwy drenażowej. Rośliny mogą rosnąć na glebie gliniastej, ale ten rodzaj gleby nie jest dla nich optymalny. Zwykle jako podłoże do uprawy abelii stosuje się mieszankę darni, torfu, piasku, próchnicy i gleby liściastej. Do przygotowanej gleby można dodać drobną korę sosnową lub igły, aby zwiększyć kwasowość.

Nawozy

W okresie wzrostu krzewu należy go karmić co 2 tygodnie. Zimą przestają nawozić Abelię: pozwala to roślinie odpocząć przed następnym sezonem. Możesz używać zarówno preparatów mineralnych, jak i roztworów organicznych.

Transfer

Każdej wiosny, gdy Abelia zaczyna ponownie rosnąć, należy ją przesadzić do pojemnika ze świeżą glebą. Korzenie szybko rosną i całkowicie wypełniają doniczkę. Po wyciągnięciu rośliny ze starego pojemnika należy dokładnie zbadać jej korzenie. Obszary uszkodzone lub chore są wycinane. Pojemniki z dużymi otworami na dnie nadają się do umieszczenia tulei. Podczas przesadzania młodych okazów należy wybrać doniczkę nieco większą niż poprzednia.

Przycinanie

Aby krzew abelia był atrakcyjny i miał piękną koronę, można przycinać poszczególne gałęzie. Z biegiem lat rośliny często zaczynają odsłaniać dolne części pędów, w tym przypadku są zmieniane na nowe krzewy. Rośliny domowe mają wysokie tempo wzrostu, w sezonie wielkość krzewu może się podwoić. Powinny być okresowo przycinane. W pierwszym przypadku wiosną z rośliny usuwa się tylko bardzo stare lub uszkodzone pędy.

Aby wyregulować wielkość krzewu, jesienią, po kwitnieniu, pędy są cięte o około połowę. Bez tej procedury możesz zmienić krzak z długimi gałęziami w ampeliczny. Innym sposobem na przycinanie abelii jest stymulowanie lub odmładzanie. W tym przypadku gałęzie są cięte nad przebudzonymi pąkami. Pozwoli im to rozwinąć się w świeże pędy, które zakwitną w tym roku. Ważne jest, aby podczas przycinania używać wyłącznie sterylnych i ostrych narzędzi.

Abelia uprawiana na zewnątrz zwykle wymaga jedynie okresowego przycinania sanitarnego.Jedynymi wyjątkami są okazy używane jako żywopłot.

Kwiat

Kwitnienie krzewów abelii jest bardzo długie: kwitną od późnej wiosny do późnej jesieni. Kwiatostany mogą mieć postać wiech lub łusek. Kwiaty mogą być barwione w odcieniach różu o różnym stopniu intensywności, a także na biało. Nawet po więdnięciu krzewy niektórych gatunków abelii zachowują swój dekoracyjny efekt dzięki jasnym działkom działkowym pozostałym na gałęziach.

Szkodniki i choroby

Na rośliny może wpływać mączniak prawdziwy. Dzieje się tak najczęściej w chłodniach z niedostateczną wentylacją. Nadmierne podlewanie często powoduje próchnicę roślin. Jeśli na abelii pojawi się zgnilizna, należy ją leczyć preparatami grzybobójczymi.

Brak kwitnienia abelii domowej może wynikać z niewystarczającego oświetlenia. Ze względu na to, że krzewy preferują gleby kwaśne, w środowisku zasadowym mogą cierpieć na chlorozę i spowalniać ich wzrost. Nagłe zmiany warunków i skoki temperatury mogą powodować zrzucanie liści.

Ponadto szkodniki mogą osiedlać się na abelii. Należą do nich mszyce, wciornastki, przędziorków, owady łuskowate i wełnowce.

Metody hodowli Abelii

Sadzonki

Abelię można rozmnażać z sadzonek o wielkości do 15 cm, w tym celu wykorzystuje się części gałęzi lub wierzchołki pędów. Zabieg rozpoczyna się zwykle późną wiosną, ale sadzonki można przycinać do samego końca lata. Najlepiej ukorzenią się w temperaturze około +20 stopni. Aby pobudzić proces i stworzyć korzystniejsze warunki, można przykryć nasadzenia folią lub przezroczystymi puszkami. Pojemnik z nimi umieszcza się w ciepłym miejscu, do którego nie docierają bezpośrednie promienie. Proces tworzenia korzeni trwa zwykle około miesiąca, ale nie wszystkie sadzonki mogą się zakorzenić. Czasami rośliny z sadzonek kwitną w tym samym sezonie.

Rozmnażanie przez potomstwo korzeni

Abelię można również rozmnażać za pomocą potomstwa korzeni, formowanego corocznie. Wystarczające odrosty korzeni są ostrożnie usuwane i sadzone w oddzielnych pojemnikach. Ze względu na dużą liczbę takich procesów i łatwość ich rozdzielania metoda ta jest uważana za najbardziej niezawodną i rozpowszechnioną.

Uprawa z nasion

Istnieje inna metoda rozmnażania abelii - nasiona. Siew rozpoczyna się w styczniu. Świeże nasiona, które mają najwyższy procent kiełkowania, wysiewa się na luźnej, lekkiej i wilgotnej glebie. Kiedy kiełki mają prawdziwe liście, są rozcinane. Powstałe krzewy rozwijają się bardzo szybko i mogą zacząć kwitnąć w pierwszym roku.

Abelia w ogrodzie

Abelia jest używana w projektowaniu krajobrazu jako pojedyncza roślina i jako część nasadzeń grupowych. Potrafi ozdobić krawężniki lub kalenice lub służyć jako podstawa zielonego żywopłotu. Niektóre rodzaje abelii mogą być stosowane jako ampelia. Przypominają krzew ze zwisającymi gałęziami i sadzi się je w wiszących koszach i doniczkach.

Niektóre odmiany Abelii z powodzeniem zimują na środkowym pasie. Jest to możliwe podczas głębokiego sadzenia i tworzenia wystarczającej osłony z opadłych liści lub gałęzi świerkowych. Rośliny sadzi się w otwartym terenie wczesną wiosną lub jesienią.

Rodzaje i odmiany abelii ze zdjęciami i nazwami

Abelia wielkokwiatowe (Abelia x grandiflora)

Abelia wielkokwiatowa jest uważana za jeden z najpiękniejszych i zimozielonych krzewów aktywnie uprawianych na działkach ogrodowych i rabatach kwiatowych. Jest to gatunek hybrydowy, który ma wiele pędów tworzących rozłożystą, zaokrągloną koronę o wysokości około 1,8 m. Liście są ciemnozielone i często nie mają ogonków liściowych. Młode gałęzie w okazach w pomieszczeniach mają jasnoróżowy odcień. Pachnące kwiaty zebrane w wiechy na wierzchołkach pędów są pomalowane na biało lub różowawo. Kwitnienie tego gatunku jest obfite i trwa nieprzerwanie od późnej wiosny do września.

Abelia „Edward Goucher”

Odmiana abelii wielkokwiatowej.Ma długi okres kwitnienia i niezwykły kolor kwiatów, od różowych po bordowe odcienie. Charakteryzuje się również kolorem liści. Świeże liście mają miedziany odcień, następnie zmieniają się w ciemnozielone, a jesienią stają się brązowe.

Abelia Korean (Abelia coreana)

Występuje na Dalekim Wschodzie, a także w regionach Chin i Korei. Woli rosnąć na skałach lub skałach otoczonych innymi krzewami. Gatunek charakteryzuje się powolnym tempem wzrostu. Wysokość krzewu może wynosić od 1 m do 2,5 m. Liście wydłużone lub lancetowate. Kwiaty są małe (do 2 cm), rurkowate. Kwitnienie trwa około miesiąca i rozpoczyna się w czerwcu.

Abelia chiński (Abelia chinensis)

Gatunki liściaste. Ma wiele pędów i charakteryzuje się długim i bardzo bujnym kwitnieniem. Trwa od połowy lata do jesieni. Świeże gałązki mogą mieć krótki, gęsty puch. Liście są zielone i mają postrzępione krawędzie. Kwiatostany parasolowe składają się z białych kwiatów z różowymi wypustkami. Ze względu na ogromną liczbę takich kwiatów gałęzie krzewu często uginają się pod ich ciężarem.

Abelia schumannii

Krzew dwumetrowy. Ma różowawo-liliowe kwiaty rurkowe. Kwitnie od czerwca do połowy jesieni. Kwiatostany mają dość mocny aromat. W ich miejsce później pojawiają się małe owoce, z których każdy zawiera jedno nasiono.

Abelia „Kalejdoskop”

Odmiana o dużych kwiatach. Posiada również niezwykłą barwę liści, zmieniającą się w trakcie rozwoju. Młode liście przebarwiają się w odcienie jasnozielonej, następnie zaczynają ciemnieć, w miesiącach letnich zmieniają kolor na złoty, a jesienią przebarwiają się na fioletowo. W tym przypadku środek liścia ma ciemniejszy kolor. Kwiatostany wydzielają delikatny aromat i są pomalowane na biały lub lekko różowawy odcień.

Abelia corymbosa

Zwarty, kulisty krzew o cienkich i elastycznych gałęziach. Ma twarde liście o intensywnym zielonym kolorze. Małe zęby znajdują się wzdłuż krawędzi płytek. Kwiaty są rurkowate i białe lub różowe. Są zebrane w duże kwiatostany corymbose i wydzielają przyjemny aromat.

Abelia mosan (Abelia mosanensis)

Kwitnie wcześniej niż inne odmiany. Liście zielone, błyszczące i lekko załamane w żyle. Zapach kwiatów przypomina jaśmin, ich kolor jest bladoróżowy. Gatunek Mosan uważany jest za najbardziej mrozoodporny.