Hiacynt

Hiacynt (Hiacinthus) to piękna, bulwiasta roślina z rodziny szparagowatych, która kwitnie wiosną. W starożytnym języku greckim nazwa ta jest tłumaczona jako „deszczowy kwiat”, ponieważ hiacynt kwitnie wraz z pierwszymi wiosennymi deszczami. Ale Grecy nazywali go również „kwiatem smutku” i kojarzyli ten kwiat z Apollem i zabójstwem młodego syna króla Sparty. Ojczyzną tej wdzięcznej rośliny są kraje śródziemnomorskie i południowo-wschodnia Azja.

Kwitnąca łodyga hiacyntu może być krótka lub dość wysoka. Z rozety liści wyłania się soczysta szypułka z licznymi kwiatami przypominającymi dzwoneczki i zebranych w kwiatostan racemozowy. Kwiaty prezentowane są w najbardziej nieoczekiwanych odcieniach. Liście są gładkie, mięsiste, jasnozielone.

Popularne rodzaje hiacyntu

Wszystkie możliwe hiacynty można podzielić na trzy główne typy, które rosną głównie w krajach śródziemnomorskich. Chociaż botanicy nadal spierają się o niektóre odmiany, chcąc określić je jako niezależne, zgodnie z oficjalnymi danymi wyróżnia się tylko następujące główne typy hiacyntów:

Hiacynt wschodni (Hyacinthus orientalis) - najbardziej znany i rozpowszechniony gatunek. To z tego gatunku pochodzą najsłynniejsze odmiany ozdobne. Rośnie dziko w Dalmacji, Grecji i Azji Mniejszej. Szypułka rośliny jest cienka, kwiaty rzadko znajdują się. Kwiaty mają inny kolor i przyjemny aromat.

Hiacynt Litvinova - wieloletnie zioło, które jest uprawiane bardziej jak jednoroczne. W naturze występuje we wschodnich regionach Iranu i Turkmenistanu. Wśród tego gatunku występują zarówno okazy wysokie, jak i niewymiarowe. Kwiat jest niezwykle piękny. Dominują kolory niebieski, fioletowy i zielonkawy. Liście są nieco szersze niż u hiacyntu orientalnego.

Hiacynt transkaspijski - ma dość wysokie łodygi, z reguły dwie szypułki. Kolor kwiatów jest zawsze jasnoniebieski. Na wolności występuje w górach Kopetdag.

Opieka hiacyntowa w domu

Hiacynt to przede wszystkim roślina ogrodowa. Jeśli chcesz ją wyhodować w domu, musisz jak najbardziej odtworzyć warunki naturalne. Zadanie to nie jest łatwe, ale z należytą starannością i zapałem poradzi sobie również początkująca kwiaciarnia.

Lokalizacja i oświetlenie

Najlepszą opcją są okna południowe i południowo-wschodnie. A przyczyna leży w wielkiej miłości do światła słonecznego. Hiacynt potrzebuje światła dziennego - co najmniej 15 godzin dziennie. Jeśli więc umieścisz go po zachodniej lub północnej stronie, będziesz musiał pomóc roślinie za pomocą lamp fluorescencyjnych.

Nawet jeśli roślina kocha światło, bezpośrednie światło słoneczne może jej zaszkodzić, dlatego w upalne letnie dni lepiej jest zacieniać okna lub usuwać roślinę z parapetu w ciągu dnia. Doniczkę z rośliną należy okresowo obracać w różnych kierunkach.

Temperatura

Ostra zmiana ciepła i zimna, przeciągi, gorące baterie - wszystko to negatywnie wpływa na kwiat. Najbardziej odpowiednia temperatura dla komfortowego wzrostu hiacyntu to - 20-22 stopni Celsjusza. Ale biorąc pod uwagę, że ten kwiat jest przede wszystkim umieszczony jako kwiat ogrodowy, to przebywanie na ulicy lub na balkonie w ciepłym sezonie przyniesie mu tylko korzyści.

Podlewanie i wilgotność

Roślina wymaga regularnego, ale delikatnego podlewania. Podlewanie należy wykonywać bardzo ostrożnie. Jeśli woda dostanie się na jakąkolwiek część rośliny, może rozpocząć się rozkład tej części, w wyniku czego hiacynt umrze. Bezpieczną opcją jest podlewanie przez zanurzenie, ale lepiej odmówić konewki. Woda powinna być ciepła, miękka i osiadła.

Hiacynt nie wymaga opryskiwania. A kiedy zakwitnie - jest to generalnie przeciwwskazane!

Gleba

Optymalnym składem gleby dla hiacyntu będzie podłoże z gleby liściastej, próchnicy, torfu, darni i piasku. Wszystko to należy wymieszać w równych częściach.

Top dressing i nawozy

Hiacynt stale potrzebuje karmienia. Jako nawóz możesz użyć dowolnego uniwersalnego do roślin domowych. W przypadku hiacyntów w ogrodzie nawozy można stosować zarówno w postaci suchej, jak i rozpuszczonej. Ale przed zastosowaniem płynnych nawozów roślinę należy podlać.

Selekcja cebul i destylacja hiacyntów

Aby w przyszłości uzyskać piękny kwiat, cebulki hiacyntowe należy kupować tylko w sprawdzonych wyspecjalizowanych sklepach. Kupując żarówki, należy dobrze się przyjrzeć i upewnić się, że nie są uszkodzone ani chore. Zdrowa roślina będzie rosła tylko pod warunkiem elastycznej i gładkiej cebulki, która ma wyraźną szyję i łopatki. W większości przypadków kolor łusek i cebulek pokrywa się z przyszłym kwiatostanem. Jej wielkość nie zawsze świadczy o jakości żarówki, jednak jeśli jej średnica mieści się w granicach 5 cm, jest to dobry wskaźnik. Najlepszy czas na zakup żarówek to koniec lata.

Jeśli zamierzasz kupić już dorosłą roślinę, musisz dokładnie zbadać liście i łodygę hiacyntu. Łodyga powinna być prosta, liście również powinny być skierowane do góry, a szypułka nie powinna być pochylona.

Jak zdobyć kwiaty we właściwym czasie

Aby uzyskać szykowną szypułkę z żarówki, musisz zapewnić roślinie chłód tej jesieni. W tym okresie reżim temperaturowy powinien mieścić się w granicach 5-9 stopni Celsjusza. Można to osiągnąć, wysyłając roślinę do piwnicy lub na dolną półkę w lodówce. Aby wzmocnić efekt, żarówkę w ziemi można owinąć w nieprzezroczystą torebkę. Oczywiście wyjazd w tym okresie jest zminimalizowany. Zaskakujące jest to, że właśnie te warunki są optymalne dla aktywnego wzrostu hiacyntu. Zwykle trwa to 2 miesiące.

Gdy pojawi się pęd (około 5 cm), roślina potrzebuje „wiosny”, czyli zmiany reżimu temperaturowego na 13-15 stopni. W tej temperaturze należy go przechowywać do momentu pojawienia się pierwszych pąków. A wraz z ich wyglądem hiacynt potrzebuje temperatury 20-22 stopni Celsjusza. Przejście temperatur musi koniecznie być płynne, w przeciwnym razie kwiat może umrzeć lub będzie wyglądał bolesnie.

Pielęgnacja hiacyntowa po kwitnieniu

Po kwitnieniu, w okresie uśpienia, najważniejszą rzeczą dla hiacyntu jest odpowiedni reżim temperaturowy. Podlewanie powinno odbywać się z umiarem. Kiedy hiacynt zanika, a liście więdną, pora zająć się cebulką. Szypułkę i liście należy przyciąć, a cebulkę wykopać. Zwykle dzieje się to w czerwcu.

Żarówkę należy dokładnie zbadać, jeśli istnieje potrzeba (lub w celach profilaktycznych) dezynfekcji. A następnie, zmieniając reżim temperatury z 30 na 17 stopni, przechowuj go do jesiennego zejścia na ląd.

Sadzenie hiacyntu w domu w doniczce

Podczas sadzenia hiacyntu w jednej doniczce można umieścić do 3 cebulek (brane są pod uwagę ich rozmiary). Żarówki nie powinny stykać się ze ściankami doniczki i między sobą - odstęp między nimi powinien wynosić 2 cm Doniczki powinny być średniej wielkości. Drenaż należy wylać na dno doniczki - może to być piasek rzeczny, który w doniczce powinien zajmować 2 cm.Wierzchołek żarówki powinien być podniesiony ponad ziemię. Po posadzeniu podłoże należy docisnąć, podlać i posypać piaskiem. Następnie garnek należy umieścić w torbie, zawiązać, ale najpierw zrobić w nim kilka otworów i odstawić w chłodne, ciemne miejsce.

Niektórzy uprawiają hiacynty bez gleby w wodzie. To bardzo realny sposób, ale warunkiem koniecznym są nawozy mineralne rozpuszczone w wodzie. Bańka hiacyntowa powinna znajdować się na powierzchni pojemnika, tylko nieznacznie dotykając wody. Przez chwilę powinna być w ciemnym, chłodnym pomieszczeniu. Wraz z pojawieniem się korzeni roślin należy przenieść do jasnego pomieszczenia.

Rozmnażanie hiacyntu w domu

Istnieje kilka sposobów hodowli hiacyntów. W domu istotne: żarówki i wagi dla niemowląt. W naturalny sposób z jednej żarówki można uzyskać maksymalnie 5 dzieci w okresie wegetacji. Aby osiągnąć maksymalne wyniki, użyj metody cięcia cebuli. Proces wymaga zmiennych warunków temperaturowych i regularnej obróbki fungicydami. Ale jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, po 3 miesiącach na pewno pojawią się małe żarówki dla niemowląt.

Choroby i szkodniki

Głównymi szkodnikami hiacyntów są mszyce, wciornastki, przędziorki, nicienie łodygowe i korzeniowe, muchy kwiatowe. Są w stanie zniszczyć roślinę - liście żółkną, więdną, pąki odpadają, cebulki gniją i gniją. Każdy indywidualny przypadek ma swoje własne metody kontroli, ale większość z nich wiąże się ze stosowaniem środków owadobójczych.

Oprócz szkodników różne choroby stają się wrogami hiacyntów, które mogą mieć charakter niezakaźny, zakaźny, wirusowy, bakteryjny i grzybowy. Najbardziej powszechne i niebezpieczne są żółta zgnilizna bakteryjna i miękka zgnilizna bakteryjna. U chorej rośliny liście czernieją i wysychają od góry. Wzdłuż nerwów liści i na szypułce pojawiają się wodniste i brązowe paski. Najpierw na żarówkach pojawiają się żółte plamy, a następnie wszystkie żarówki gniją i zaczynają wydzielać smród. Takiej rośliny nie da się uratować. Chorą roślinę i cebulę należy spalić, a otwór potraktować formaliną lub wybielaczem.

Problemy z uprawą hiacyntów

Jeśli hiacynt jest niewłaściwie pielęgnowany, mogą pojawić się następujące problemy:

• Hiacynt przestaje kwitnąć. Zwykle jest to spowodowane naruszeniem reżimu temperaturowego. Roślina nie lubi zbyt wysokich temperatur.
• Liście rośliny żółkną. Najczęściej dzieje się tak na tle niewłaściwego podlewania lub z powodu przeciągów.
• Liście więdną. Wynika to z braku naturalnego światła.
• Pąki spadają. Wynika to z niewłaściwego podlewania. Należy to przeprowadzić ostrożnie, aby woda nie spadła na szypułkę.
• Kwiaty gniją. Dzieje się tak, gdy roślina jest zbyt „kochana” (zbyt podlewana).

Hiacynt to raczej bezpretensjonalna roślina. Przy odpowiedniej opiece domowej nie będzie żadnego szczególnego powodu do niepokoju. Z powodzeniem mogą być uprawiane zarówno przez doświadczonych, jak i początkujących hodowców kwiatów amatorów.

Wideo - jak uprawiać hiacynt w domu